جشنواره فیلم فجر هر ساله فرصت ارزشمندی را برای منتقدان، سینما دوستان و علاقه مندان هنر هفتم فراهم می آورد تا گزیده محصولات یكسال تولید سینمای ایران را به تماشا بنشینند. اگرچه متاسفانه به دلایل مختلف تماشای این فیلمها برای همگان امكان پذیر نیست اما جالب اینجاست كه اكثرا گمان می كنند كه سینماگران، اهالی سینما و دست اندركاران سینما در ایام برگزاری جشنواره موفق به تماشای بیشتر فیلمها می شوند. در حالیكه برخلاف این تصور به دلایل متعدد قشر سینماگر كمتر از منتقدان و علاقه مندان به سینما موفق به تماشای فیلمهای جشنواره می شوند. هر ساله پس از برگزاری جشنواره به سراغ آنان رفته و نظر آنان را در خصوص فیلمهای جشنواره جویا می شویم. امسال هم بنا به سنت مألوف به میان سینماگران و اصحاب سینمای ایران رفته و با آنان و از فیلمهایی كه به تماشای آن نشستند سخن گفته ایم. با تشكر فراوان از اینكه در این نظرخواهی همراهی مان كردند. گروه ادب و هنر
فقط »كاغذ بی خط« را دیدم
داریوش مهرجویی كارگردان برجسته و صاحب نام سینمای ایران كه با فیلم ارزشمند »بمانی« در جشنواره بیستم فجر شركت داشت، با بیان اینكه نتوانسته است اكثر فیلمهای جشنواره امسال را ببیند اظهار می دارد: »امسال نیز همانند هر سال به دلیل اینكه تا آخرین روزهای برگزاری جشنواره درگیر مراحل نمایش »بمانی« بودم موفق نشدم فیلمهایی را كه دوست داشتم ببینم. در جشنواره امسال فقط توانستم »كاغذ بی خط« اثر »ناصر تقوایی« را ببینم و از آن خوشم آمد. زیرا این فیلم از نظر شیوه روایت و قصه گویی كاری نو در سینمای ما به شمار می رود. تقوایی پس از سالها دوری از سینما با دست پر به سینما آمد. از آنجا كه تقوایی از دنیای ادبیات به سینما آمده با زیركی و هوشمندی در این فیلم مرز میان شوخی و جدی را در هم شكسته است. البته دوست داشتم فیلمهای دیگری را هم ببینم اما حتی در روزهای جشنواره به دلایل فنی مجبور بودم در سینماهای نمایش دهنده »بمانی« حاضر باشم.«
نمی خواهم برای خودم دردسر درست كنم
علی معلم منتقد سینما و رئیس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران در این خصوص می گوید: »از آنجا كه در جشنواره امسال مجری ثابت جلسات نقد و بررسی بودم اكثر قریب به اتفاق فیلمها را دیدم.
از میان فیلمهایی كه دیدم »بمانی« اثر داریوش مهرجویی، »كاغذ بی خط« ساخته ناصر تقوایی، »ارتفاع پست« به كارگردانی »ابراهیم حاتمی كیا« ، »من ترانه، پانزده سال دارم« ساخته رسول صدر عاملی فیلمهای قابل تامل و متفاوتی بودند.
البته متاسفانه نمی توانم اظهار نظر قطعی كنم كه كدام فیلم را بیشتر پسندیده ام، چون نمی خواهم برای خودم دردسر درست كنم. اما فكر می كنم با توجه به فیلمهای امسال هنوز جشنواره فیلم فجر اهداف و سیاست های خود را جهت خط دهی به سینمای ایران مشخص نكرده است .بدین معنا كه پس از گذشت بیست سال از جشنواره فیلم فجر هنوز به تفكر این جشنواره پی نبرده ایم.«
بیش از سینما درگیر تلویزیون بودم
كتایون ریاحی كه به خاطر بازی در فیلم »شام آخر« ساخته فریدون جیرانی نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن جشنواره امسال فیلم فجر شده بود با اشاره به اینكه هیچ سال موفق نشده فیلمهای زیادی را در جشنواره ببیند اضافه می كند: »امسال به دلیل آنكه همزمان با برگزاری جشنواره درگیر بازی در یك سریال تلویزیونی بودم فقط توانستم دو فیلم »بمانی« اثر داریوش مهرجویی و »خانه ای روی آب« ساخته بهمن فرمان آرا را ببینم.
»بمانی« فیلم تكان دهنده و قابل تاملی بود كه در كارنامه مهرجویی تجربه جدید و ارزشمندی محسوب می شود و »خانه ای روی آب« هم فیلم خوبی بود.
خیلی دوست داشتم فیلمهای دیگری را هم ببینم اما فرصت فراهم نشد اما می توان حدس زد كه جشنواره امسال با توجه به حضور فیلمسازان صاحب نام سینما جشنواره متفاوتی بوده است.«
كاش فرصت داشتم
سیروس الوند كه جدیدترین ساخته اش »مزاحم« در بخش مسابقه سینمای ایران جشنواره بیستم فیلم فجر حضور داشت می گوید: »كاش فرصت داشتم تا اكثر فیلمها را ببینم چون شاید تنها فرصت ما زمان برگزاری جشنواره است كه می توانیم به تماشای فیلمی بنشینیم. از میان سه چهار فیلمی كه دیدم فیلم »ارتفاع پست« حاتمی كیا را پسندیدم.
لحن حاتمی كیا در این فیلم در مقایسه با فیلمهای قبلی اش متفاوت و به عبارت دیگر صریح تر و علنی تر است. البته گمان می كنم جشنواره امسال فیلمهای متعدد با مضامین متفاوتی را به نمایش گذاشت و تا آنجا كه با برخی دوستان صحبتی داشتم آنها هم بر این نكته تاكید داشتند كه تنوع مضمون و محتوا در فیلمهای امسال جشنواره مشهود بوده است.«
این سه فیلم بحث برانگیزند
حبیب رضایی بازیگر سینما كه امسال علاوه بر بازی در فیلم »بمانی« اثر داریوش مهرجویی، بازیگردانی فیلمهای »ارتفاع پست« و »من ترانه، پانزده سال دارم« را نیز بر عهده داشته است، می گوید:
»در طول فصل تولید كه درگیر بازی هستیم و متاسفانه در ایام برگزاری جشنواره نیز موفق نمی شویم كه فیلمهای زیادی ببینیم.
فیلمهای »بمانی« را كه همزمان با دوبله در یكی از سینماهای جشنواره دیدم و تنها توانستم فیلمهای »قارچ سمی« ساخته رسول ملاقلی پور و »عیسی می آید« علی ژكان را در سینما ببینم. از »قارچ سمی« به دلیل واقع گرایی اش بسیار خوشم آمد.
این فیلم دنیای شخصی ملاقلی پور را به نمایش می گذارد، فیلمسازی كه تاكنون تلاش داشته است تا به عقاید و آرمانهای خود پایبند بماند.
البته فیلمهای »بمانی« ، »ارتفاع پست« و »من ترانه، پانزده سال دارم« را به هنگام تدوین دیده ام و فكر می كنم از فیلمهای بحث انگیز سال آینده باشند.«
خاتمی: هنر در ایران پس از انقلاب دارای حرمت و نگاه نو شده است
آقای سیدمحمد خاتمی رئیس جمهوری تصریح كرد: خطری كه سیاستگزاران و اصحاب هنر باید متوجه آن باشند، گره خوردن و پیوند سرنوشت هنر به بازار و گیشه است.
وی كه در جمع اصحاب فرهنگ و هنر كشور سخن می گفت، اظهار داشت: هنرمندان باید با شناخت و درك واقعیات زمان و همسو با وجدان بشریت كه خسته از زور، بیداد و خشونت است، پیشتاز انتقال و بسط پیام صلح و محبت ملت ایران به جهانیان باشند.
به گزارش اداره كل اطلاعات و اخبار ریاست جمهوری، آقای خاتمی افزود: از هنرمندان كشور انتظار می رود كه در درون خود گفتگو را نهادینه كرده و این ویژگی را به كم هنران نیز بیاموزند كه چگونه می توان اختلاف داشت و در عین حال گفتگو كرد.
رئیس جمهوری با بیان این مطلب كه »شایسته است هنرمندان بیش از دیگران زمان خود را بشناسند«، به رواج سركوب، خشونت، ترور و تبعیض در دنیای امروز اشاره كرد و افزود:تاریخ نشان داده كه هنری باقی خواهد ماند كه حقیقت را بازتابانیده باشد.
رئیس جمهوری، هنر را راهی برای گشوده شدن چشم اندازها و افق های تازه در عرصه های مختلف برای بشریت توصیف كرد و تحول و دگرگونی در عرصه های هنری به دلیل حضور علم جدید، تكنیك و ارتباطات همانند مظاهر انسانی را طبیعی خواند.
آقای خاتمی امتیاز هنر در دوران جدید را مردمی تر شدن و خروج از انزوا دانست و با اشاره به موفقیت ها، ناكامی ها و مشكلات هنرمندان كشور در 23 سال گذشته، گفت: هنر و تصویر در ایران پس از انقلاب با رهایی از چنبره خشونت و سكس و یافتن جذابیت های دیگر، دارای حرمت و نگاه نو شده است كه نباید آن را نادیده بگیریم.
پیش از سخنان رئیس جمهوری، احمد مسجدجامعی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در سخنانی به انتظارات فرهنگ جامعه از مدیران ارشد كشور و نقش جامعه هنری در این باره اشاره كرد و خواستار فراهم شدن زمینه ها برای هنرمندان برای پاسخگویی به نیازهای فرهنگی جامعه شد.
وی همچنین با ابراز تاسف از نادیده انگاشتن فضاهای فرهنگی در توسعه شهری و حتی طراحی شهرهای جدید، اظهار داشت: نباید از خشونتی كه روابط اجتماعی ما را آلوده كرده است، تعجب كنیم. فرهنگ، شور زندگی است و هر جا كه نشانه های زندگی حذف شوند، میدان برای خشونت و كینه باز می شود.
براساس این گزارش، در این مراسم رئیس جمهوری با چند تن از هنرمندان كشور در عرصه های مختلف صمیمانه دیدار و گفتگو كرد و آقایان »ایرج راد« و »علی معلم« نمایندگان خانه تئاتر و سینمای ایران مسائل و مشكلات پیش روی برنامه های خود را تشریح كردند.
در این مراسم، همچنین دو تندیس از سوی خانم »رخشان بنی اعتماد « و »حمید سمندریان« به نمایندگی از انجمن سینما و خانه تئاتر كشور به آقای خاتمی اهدا شد.
مجید مجیدی عضو هیئت داوران بیستمین جشنواره فیلم فجر درگفتگو باخراسان:
تعداد بازدید : 0
به ما دیكته نشده بود
صبریان- بی تردید میان نگاه منتقدان، داوران مردم تفاوت های آشكاری وجود دارد كه می تواند موجب شود كه قضاوت هیئت داوران جشنواره فیلم فجر ناعادلانه جلوه كرده و متهم به یكسونگری شود. »مجید مجیدی« كارگردان سینما و عضو هیئت داوران بیستمین جشنواره فیلم فجر در گفتگو باخراسان ضمن اعلام این مطلب افزود:»اگرفیلمی از هر لحاظ نامزد دریافت جایزه شد این بدان معناست كه فیلم اثر خوبی بوده اما جایزه نگرفتن این فیلمها هرگز به معنای ضعیف بودن و غرض ورزی داوران نیست« مجیدی با اشاره به اینكه تلاش هیئت داوران در معرفی فیلمها و آثار برگزیده كمك به تقویت و استحكام سینمای بدنه ای و ملی بوده است اضافه كرد: » متاسفانه امسال از سوی برخی سینماگران، منتقدان و نشریات و مطبوعات سینمایی با قضاوت داوران خصمانه برخورد شد برخی گمان می كنند اگر فیلمی نامزد دریافت جایزه میشود و در انتخاب نهایی فیلم دیگری جایزه می گیرد داوران سفارشی عمل كرده اند در حالیكه به هچ وجه اینگونه نیست«وی با خاطر نشان ساختن اینكه برخلاف اظهار نظر برخی منتقدان به هیئت داوران دیكته نشده بود اظهار داشت:» مادر فضایی دوستانه، بدون هیچگونه سفارش و ملاحظه ای فیلمها را به تماشا نشسته و قضاوت كردیم.باید پذیرفت كه نه تنها در این دوره بلكه در اكثر دوره های جشنواره فیلم فجر داوری نتوانسته است رضایت همگان را فراهم نماید« مجیدی با بیان اینكه هیئت داوران در بیانیه خود موضع اصلی خود را مشخص كرده است گفت:»البته ما از همان ابتدا می دانستیم كه باید پس از اعلام برگزیدگان پاسخگوی بسیاری ازافراد و سئوالات باشیم اما در عین حال از نقد بی غرض و ارائه راهكار جهت داوری جشنواره در سالهای آتی استقبال می كنیم اما یكه رفتن به قاضی را نمی پسندیم زیرا بی تردید انتقاد به رای ما باید مبتنی بر دلایل منطقی باشد تا موجب تشویش اذهان عمومی شده و عرصه را برای یك داوری صحیح و بهتر درآینده فراهم آورد«
آمریكا: سال 2002 سال »اشتاین بك« است
در حالی كه فرانسه در سال جاری دویستمین سالگرد ویكتور هوگو را جشن می گیرد، ایالت كالیفرنیای آمریكا نیز به مناسبت صدمین سالگرد تولد جان اشتاین بك، سال 2002 را سال او اعلام كرده است.
به گزارش ایسنا، »جان اشتاین بك«، صد سال پیش در بیست و هفتم فوریه در شهر كوچك مونتری واقع در ایالت كالیفرنیا در خانواده ای از طبقه متوسط به دنیا آمد.
مونتری بعدها الهام بخش این نویسنده در نوشتن قصه هایش شد، بگونه ای كه خیابان اوشن ویو كه زمانی پر از كارخانه های تولید كنسرو ساردین بود، در سال 1945 با رمان »راسته كنسروسازان« ماندگار شد.نویسنده آثاری چون »خوشه های خشم«، »موش ها و آدم ها« ، »راسته كنسروسازان« و »شرق بهشت« به سال 1968 در نیویورك درگذشت.از جمله افتخارات زیادی كه او به عنوان یك نویسنده برجسته دریافت كرد، جایزه پولیترز در سال 1940 و جایزه نوبل ادبیات در سال 1962 بود.اما مردمی كه امروز افتخارات او را جشن می گیرند و در خیابانهای زادگاه او به دنبال لمس خاطراتش هستند، روزی در حیات این نویسنده نام آور، او را مورد بی مهری خود قرار می دادند و همواره با او به دشمنی برمی خاستند. هیچ كس به او اجازه كار نمی داد و حتی به هنگام دریافت جیره سوخت و هیزم دوره جنگ هم مورد آزار و اذیت قرار می گرفت.تا آنجا كه در نامه ای از این نویسنده شهیر آمده است: اینجا دیگر وطن من نیست، وطن من نخواهد بود تا روزی كه بمیرم خیلی مرا غمگین می كند.به هر ترتیب، نویسنده »خوشه های خشم« و سخنگوی »كارگر« آمریكایی نیز به جرگه نویسندگان ممتاز دیگر این كشور از جمله فاكنر، همینگوی و فیتز جرالد پیوست كه توسط همین مردم صد سالگی آنها جشن گرفته شد.
»كولی« شاه حاتمی می آید
محمدی-فیلم سینمایی »كولی« با پشت سر گذاشتن مراحل فنی آماده نمایش شد.به گزارش خبرنگار ما این فیلم كه در رابطه با بحث موسیقی، تاثیرات آن و آیین های مذهبی می باشد؛ توسط علی شاه حاتمی نوشته و كارگردانی شده است.كار تدوین این فیلم توسط بهزاد بهزادپور انجام شده و فردین خلعتبری نیز موسیقی آن را ساخته است.تهیه كنندگان این فیلم روح ا... برادری و علی شاه حاتمی می باشند و بخشی از سرمایه گذاری نیز توسط سیما فیلم انجام شده و اولین اكران خصوصی فیلم با حضور مسئولان سیما فیلم برگزار می شود و پس از آن فیلم برای اخذ پروانه نمایش به اداره نظارت و ارزشیابی فرستاده می شود.
یك گروه با نفوذ هالیوود، »مولن روژ« را بهترین فیلم سال معرفی كرد
یك گروه از تهیه كنندگان با نفوذ هالیوود، فیلم موزیكال »مولن روژ« (آسیاب سرخ) با بازیگری »نیكول كیدمن« را به عنوان بهترین فیلم سال معرفی كرد.به گزارش خبرگزاری رویتر از لس آنجلس، در 12 سال گذشته 9 فیلم كه جایزه »صنف تهیه كنندگان آمریكا« را دریافت كرده اند، موفق شده اند اسكار بگیرند. »گلادیاتور« و »زیبای آمریكایی« از جمله این فیلم ها است.این جایزه برای فیلم »مولن روژ« به كارگردانی »باز لورمان« از اهمیت برخوردار است.
لنگر تردید
عبدالجبار كاكایی
این دل امشب آتشی انگیخته است
شوق را با سركشی آمیخته است
چشم بیدار من امشب تا سحر
در كمند طره های ریخته است
آسمان بوی اجابت می دهد
بسكه قندیل دعا آویخته است
باز هم دست نوازش دیر كرد
گریه ما را سخت غافلگیر كرد
ای به خواب نرم ساحل ساخته
بادبان بازگشت افراخته
در شتاب آهنگ موج و باد و بحر
لنگر تردید را انداخته
در حصار رشته شمشیرها
زهره مردانگی را باخته
سربرآور زخم تیغ ما ببین
رشته آه و دریغ ما ببین
میان گریه و لبخند، اشك می ریزی
مجتبی نظام آبادی
از ابتدای زیارت وضو كه می گیری
كلید باغ خدا را تو گو كه می گیری
جوانه می زند از نو تمام زندگی ات
از این مسیح نفس عطر و كوبه می گیری
چه می كنی تو در آن لحظه جای من باشی؟
به پشت پنجره بغض گلو كه می گیری؟
ز زمزم رضوی خضر عشق تازه اگر
نبخشد آب حیات، آب رو كه می گیری
میان گریه و لبخند اشك می ریزی
جواز گفتن شعری از او كه می گیری
در آخرین شب دیدار و پایبوسی او
چه سخت می شود آن بوسه تو كه می گیری
جام جم
مدیرعامل خانه سینماگران جوان: خانه هرگونه انحصار را در عرصه فیلم كوتاه خواهد شكست.
صدای عدالت
انجمن هنرمندان و فرهنگیان افغان سمینار بررسی راهكارهای بازسازی سینمای افغانستان را در خانه هنرمندان برگزار می كند.
توسعه
مهیار فیروزبخت: موسیقی ایرانی موسیقی سرخوردگی نیست بلكه موسیقی سربلندی است.