![](/Resource/images/titrbullet.png)
گزارشی از مشکلات بیماران سرطانی
تعداد بازدید : 71
سرطان و هزینه هایی که کمرشکن شده است
![](http://khorasannews.com/content/upload/9e7b5d2f-4a7d-44ff-9515-cd7161c29475.jpg)
علیرضا کافی - وارد میدان جنگ با بیماری می شویم،میدانی که در آن از هیاهو و ازدحام خبری نیست.نبرد برای بعضی ها فرسایشی شده و سال هاست که تن به میدان داده اند.اما باز هم می جنگند.با تمام وجودشان مبارزه می کنند تا غول سرطان را از پا درآورند.خستگی را می توان در نگاهشان خواند. درد و خستگی که به امید روزهای بهتر تحملش می کنند و تنها به پیروز بیرون آمدن از این میدان سخت امیدوارند.قسمت سخت ماجرا برای آدم های این میدان وقتی شروع می شود که باید نگران تامین هزینه هایشان باشند.بغض امانش نمی دهد، وقتی به همسرش فکر می کند و این که باید برای درمانش ماهانه یک و نیم میلیون تومان کنار بگذارد. همسرم برای تامین هزینه های زندگی و درمان من مجبور است تا نیمه های شب کارگری کند.
با اجرای طرح تحول نظام سلامت و برنامه های دولت برای کاهش هزینه های پرداختی بیماران بستری در بیمارستان های دولتی، هزینه های پرداختی از جیب مردم به کمتر از ۱۰ درصد کاهش یافت.کاهش هزینه ها اگر چه بار سنگینی را از دوش بیماران و خانواده هایشان به ویژه بیماران صعب العلاج و سرطانی برداشت اما بار درمان سرطان آن قدر سنگین است که هنوز هم با برداشته شدن بیش از 90درصد از هزینه ها از دوش بیماران ،بازهم خانواده هایی هستند که زیر بار هزینه های درمان عزیزانشان کمر خم می کنند.برای بررسی وضعیت بیماران سرطانی به یکی از قطب های درمان سرطان کشور در پایتخت می رویم.بیمارستانی دانشگاهی ،با بیمارانی از سراسر کشور.بیش از 200بیمار سرطانی روی تخت های دو بخش زنانه و مردانه این بیمارستان مراحل درمان خود را طی می کنند. تعداد تخت هایی که کم بودنشان باعث شده بیماران برای انجام شیمی درمانی و عمل جراحی در نوبت های گاه طولانی قرار بگیرند و همین موضوع سلامتشان را به خطر بیندازد.
فارغ از این که با چه مشکلاتی موفق به تهیه این گزارش و گفت وگو با بیماران سرطانی شدیم، درشروع کار به بخش مردان می رویم.بیمار تقریبا 40ساله است و از سرطان معده رنج می برد. بدتر ازهمه روحیه اش را باخته و به سختی حاضر می شود به سوالاتم پاسخ دهد.از حال و روزش که می پرسم سکوت می کند،اما وقتی از هزینه هایش می پرسم می گوید بیشتر از حال و روزم نگران این خرج هایی هستم که خانواده ام با شرایط بد اقتصادی صرف می کنند. می گوید: وقتی به بیماری ام پی بردم به بهترین پزشکی که دوستانم معرفی کردند مراجعه کردم و بلافاصله درمانم را در بخش خصوصی شروع کردم. ۲۰ میلیون تومان برای جراحی پرداخت کردم و برای چهار نوبت شیمی درمانی هم 40میلیون تومان پول دادم.برای همین مجبور شدم خانه ام را بفروشم و خرج کنم.اما وقتی دیدم دیگر پولی باقی نمانده به این بیمارستان آمدم.خدا را شکر این جا برای هر بار شیمی درمانی 140هزار تومان پرداخت می کنم،اما تامین همین هزینه ها هم برایم مشکل است.
محمد حسین حدود 50سال دارد و روحیه اش خوب است. می گوید : با این که پولی در بساط ندارم اما امیدم به خداست.از اسفند ماه که متوجه بیماری ام شده ام درمجموع کمتر از دو میلیون تومان هزینه کرده ام. بیشترین هزینه ها را هم وقتی کردم که برای شیمی درمانی به صورت سرپایی مراجعه کردم ومجبور شدم یک میلیون تومان پرداخت کنم.چون شیمی درمانی سرپایی مشمول طرح تحول سلامت نمی شوداما حالا برای هر بار شیمی درمانی ام وقت می گیرم و حداکثر با اختلاف سه تا پنج روز بستری می شوم.هزینه هایم هم به مراتب کمتر شده و هر بار بین 150تا 200هزار تومان بابت تزریق،دارو و هزینه های بیمارستان پرداخت می کنم.
ابوالفضل بیمار 14ساله مبتلا به یویینگ سارکوما است و از اسفند سال قبل که متوجه بیماری اش شده به همراه خانواده اش از سراب به تهران آمده است.خودش حرفی برای گفتن ندارد. تنها کاری که می کند کلاهش را روی سرش می گذارد تا آثار شیمی درمانی در چهره اش کمتر جلب توجه کند.عموی ابوالفضل می گوید: وقتی پزشکان درسراب بیماری اش را تشخیص دادند گفتند که باید برای درمان به تهران بیاید.ابتدا برای جراحی در بیمارستان شفا یحیی بستری و عمل تعویض مفصل برای او انجام شد.40میلیون تومان هزینه اش شد که ما فقط چهار میلیون تومان پرداخت کردیم.از یک هفته بعد هم برای شیمی درمانی به این جا آمدیم و این چهارمین شیمی درمانی ابوالفضل است.هر بار هم فقط 300هزارتومان برای دارو و تزریق پرداخت کرده ایم.اما بعضی داروها عوارض بدی دارند و وقتی به دکترش می گویم درجوابم می گوید که این دارو نمونه فرانسوی هم دارد ولی داروخانه بیمارستان و بیمه تنها نمونه هندی آن را در اختیارمان می گذارند. پس چاره ای نیست یا تحمل کنید یا خودتان داروی آزاد بخرید.وضعیت برای خانم های بستری مبتلا به سرطان کمی سخت تر است.بیشتر خانم ها به سرطان سینه مبتلا هستند و آن طور که یکی از مسئولان بیمارستان می گوید :هزینه داروهای سرطان سینه به مراتب بالاتر از سایر سرطان هاست و بیماران مجبورند ماهانه حتی یک میلیون تومان هم بابت ۱۰ درصد هزینه درمان خود پرداخت کنند.یکی از خانم هامی گوید :الان چهار جلسه است که داروی اوستین را آزاد می خرم و داروخانه این جا نمی دهد. هر بار هم یک میلیون و 400هزار تومان پرداخت می کنم. علت را که از یکی از پزشکان می پرسم می گوید: در این بیمارستان یک کمیته دارویی تشکیل می شود و داروهای استفاده شده برای هر بیماری را مشخص می کند. پزشکان هم باید از این داروها استفاده کنند.اما وضعیت برای بعضی بیماران مثل این خانم متفاوت است و پزشک فوق تخصص، تشخیص به استفاده از دارویی دیگر می دهد.دارویی که تحت پوشش داروخانه بیمارستان نیست و بیمار مجبور است خود از داروخانه های خارج از بیمارستان تهیه کند.این بیمار هم باید اوستین مصرف کندو ماهانه یک میلیون و 400هزار تومان از قیمت دارو را بپردازد.البته در بسیاری از موارد خرید دارو از داروخانه بیرون از بیمارستان به نفع بیمار است چون داروهایی که بیمارستان توزیع می کند بیشتر هندی است و اثر بخشی مناسبی هم ندارد. از سوی دیگر اگر بیمار از داخل بیمارستان دارو بگیرد و صورت حساب بیمارستان صادر شود مددکاری به او کمکی نمی کند در حالی که اگر از خارج از بیمارستان دارو بگیرد مددکاری و خیران به او کمک می کنند.به عنوان مثال همین خانم فقط 400هزار تومان از هزینه یک میلیون و 400هزار تومانی دارویش را پرداخت می کند و بقیه را خیریه ها تقبل می کنند.
خانم دیگری برای درمان سرطان سینه مجبور است ماهانه هرسپتین و اوستین مصرف کند.تمام داروها را هم از داروخانه بیمارستان برایش تهیه می کنند.با این حال ماهانه شش میلیون تومان هزینه دارویش می شود و باید 600هزار تومان از آن را خودش پرداخت کند.تخت کناری هم همین وضعیت را دارد و هزینه داروهایش ماهانه حدود هفت میلیون تومان است که 675هزار تومان از آن را از جیب می پردازد. یکی از پزشکان می گوید:طرح تحول نظام سلامت برای بیماران سرطانی مشکل سازاست.چون بر اساس این طرح پزشک فقط باید نوع خاصی از دارو را که توسط فارماکوپه بیمارستان تایید شده است، تجویز کند. داروهایی کم اثر که روند درمانشان را طولانی می کند.مسئولان با قاطعیت می گویند داروها اثربخشی یکسانی دارند و نوع اروپایی آن با نوع هندی آن تفاوتی ندارد.اما من هر روز این جا با بیماران در تماسم و آثار داروها را بر روی بیماران می بینم.
دختر جوانی هم که دچار سرطان سینه است همین مشکل را دارد.مادرش می گوید: داروهایی که داروخانه بیمارستان می داد به بدن دخترم نمی ساخت و پزشک برایش داروی دیگری نوشت.الان چهار ماه است که هر دوره دارو را چهارمیلیون و 400هزار تومان از داروخانه ۱۳ آبان می خریم و بیمه هم هیچ پوششی نمی دهد.اگرچه اجرای طرح تحول نظام سلامت بخش عمده ای از هزینه های درمان بیماران را کم کرده است.اما بیشتر بیماران سرطانی به دلایلی که ذکر شد با مشکل رو به رو هستند. با این که تعیین گروه مشخصی از داروها توسط وزارت بهداشت با هدف کم شدن تجویز داروهای خاص و گران قیمت توسط بعضی پزشکان آن هم به واسطه بعضی ارتباطات مالی بین پزشکان و شرکت های دارویی بوده است اما نگاه کردن به تمام پزشکان از یک زاویه نیز اشتباه است و جا دارد فضا برای درمان موثر و کم هزینه بیماران باز شود.
مهم ترین نکات
همسرم برای تامین هزینه های زندگی و درمان من مجبور است تا نیمه های شب کارگری کند.
هزینه هایم کمتر شده و هر بار بین 150تا 200هزار تومان بابت تزریق،پرداخت می کنم.
تبعیت پزشکان از فهرست دارویی کشور باعث کاهش هزینه های بیماران می شود .
تمامی داروهای مورد نیاز بیماران سرطانی تحت پوشش کامل بیمه هستند.
ممکن است برخی پزشکان داروهایی را تجویز کنند که هنوز اثر بخشی شان تایید نشده است.