گفتوگو با «سوسن پرور»، بازیگر طنز تلویزیون که خنده بر لبهای زیادی نشانده است؛
تعداد بازدید : 144
100سال دیگر هم دماغم را عمل نمیکنم!
۴۲ ساله و زاده اراک است. از سال ۷۲ پا به صحنه تئاتر گذاشت و همان سرآغازی برای حرفه بازیگری اش بود. «سوسن پرور»، بازیگر خوشآتیه که در نقشهای کمدی، کارنامه خوبی را از خود به جای گذاشته،در این سال ها توانمندیهایش را در حوزههای مختلف محک زده است. او از معدود بازیگرانی است که با اظهارات صریح و صادقانهاش، «زیبایی چهره» را به عنوان یکی از کلیشههای مرسوم عالم بازیگری زیر سوال برد و از فحشهایی گفت که در صفحات اجتماعی به همین واسطه نثار او شده است. این هنرمند، جسورانه مقابل موجی منفی ایستاد و گفت: خدا را شاکرم که چهار ستون بدنم سالم است. زیرا من صفت زشتی و زیبایی را مربوط به چهره نمیدانم. از کسانی که در اینستاگرام به من فحش میدهند، عذرخواهی میکنم و باید بگویم که من این چهره را دوست دارم و هیچگاه حاضر به تغییر آن نیستم. پرور به تازگی برای یک پروژه کاری سفری به مشهد داشت که همان هم بهانه انجام یک گفت و گو شد:
این هنرمند از ماجرای ورودش به عالم بازیگری چنین میگوید: من از سال 72 فعالیتم را در عرصه بازیگری با ایفای نقش در حوزه تئاتر آغاز کردم. دانش آموخته ادبیات نمایشی در مقطع لیسانس و کارگردانی تئاتر در دوره فوق لیسانس هستم. اولین کارم یک اثر مذهبی به کارگردانی مرضیه صدرایی بود. خلاصه دوران دانشجویی من عمدتا بر صحنه تئاتر میگذشت و تلاش میکردم در این عرصه حضور موثری داشته باشم. وی ادامه میدهد: بعد از دانشگاه، از سال ۸۰ کارگردانی را شروع و همزمان نیز نوشتن را دنبال کردم. سه سال بعد، وارد تهران شدم و تلاش کردم با گروههای نمایشی ارتباط برقرار کنم و موفق شدم در چند کار در مجموعه تئاتر شهر بازی کنم. پس از مدتی دوری از تئاتر، بازی در یک اثر نمایشی به او پیشنهاد میشود که در آن با فریده فرامرزی، همسر رضا عطاران همبازی بود. تماشای این کار، آقای کارگردان را به سالن نمایش میکشاند و بازی سوسن پرور مورد توجهش قرار میگیرد. خلاصه همه اینها باعث میشود تا او سال 87 و در سریال بزنگاه مقابل دوربین عطاران قرار گیرد. اثری که در آن خوش میدرخشد و بهانه حضور او در آثار بعدی میشود. پرور تاکید میکند: سریال بزنگاه نقطه عطف کارنامه حرفهای من بود و به نظرم هر کسی در هر شغلی که هست، یک روز شانس در خانه او را میزند و فرصتی را پیش پایش میگذارد. برای من بزنگاه، مصداق همین فرصت بود تا عرصههای گستردهتری را در حوزه بازیگری تجربه کنم. او در اغلب نقشهای بعدیاش هم کاراکتری طنزگونه داشته است، میخواهیم بدانیم نگران نیست که این جنس شخصیتها برای او به یک کلیشه و در اصطلاح تیپ ماندگار تبدیل شود؟ در پاسخ بیان میکند: این موضوع خیلی در اختیار بازیگر نیست. چه به لحاظ گستره نقشهایی که به او پیشنهاد میشود و چه به واسطه بازی که کارگردان و متن کار از او میگیرد. با وجود این از نقشهایی که تاکنون بازی کردهام، راضی ام. یکی از محورهای تخصصی کاری او در این سالها، حوزه کودک و نوجوان بوده است. وی درباره آن می گوید:در حوزه کودک و نوجوان، خط قرمزها پُررنگتر است و اغلب دست و پای آدم را میبندد. با این همه، من در همین حوزه، شخصیتی خلق کردم به نام «ننه حریر» که هنوز خیلی ها من را به همان نام می شناسند و حقیقتا شخصیت شیرینی هم هست، چون بیان صریحی دارد که مورد علاقه آن نسل است اما اجازه بدهید به یک نمونه از آن خط قرمزها اشاره کنم. باور دارم در برنامههایی که برای نوجوانان ساخته میشود، باید با آنها از آسیبهایی سخن بگوییم که به نوعی در جامعه تهدیدشان میکند. نمونهاش مصرف دخانیات است که باید «نه» گفتن به آن را بیاموزند اما حتی همین نگاه و رویکرد هم به دلیل در اصطلاح خط قرمز بودن موضوع، رد شد.
خدا را شکر که مردم را میخندانم
پرور در سینما کمتر از تئاتر و تلویزیون نقش ایفا کرده است. او در خصوص این حضور کمرنگ بر پرده سینما میگوید: از سینما پیشنهاد کمتری داشتم، راستش را بخواهید اگر مسائل مالی مطرح نبود، ترجیح می دادم بیشتر در تئاتر بمانم و همان جا کار کنم... ادامه این مطلب را میتوانید در شماره امروز روزنامه خراسان رضوی یا سایت اینترنتی روزنامه خراسان به نشانی www.khorasannews.com مطالعه کنید.