عبدالکریم ایادی (1359 – 1286 هـ.ش)
سیاستمدار دوره پهلوی دوم و از سران فرقه بهائیت در ایران بود. ایادی توانست اعتماد شاه را جلب و به عنوان پزشک مخصوص وی، در همه ارکان حکومت، نفوذ کند. او که به فساد اخلاقی مشهور بود، از قدرت خود برای نفوذ هرچه بیشتر عوامل فرقهاش استفاده کرد و بسیاری از آن ها را به مشاغل حساس گمارد. یکی از این افراد، امیرعباس هویدا بود.