بهروز بیهقی - هنگامی که استاد بهروز غریب پور، روند تولید اپراهای عروسکی درباره سه شاعر نامدار ایرانی و بلکه سه ستون از چهار ستون اصلی ادبیات و زبان فارسی را آغاز کرد، این پرسش در ذهن علاقه مندان به این رشته از موسیقی ایجاد شد که آیا این فراورده هنری به اپراهای معمول پهلو می زند یا با توجه به سوژه خود، از اقتضائات بومی موسیقی کلاسیک ایرانی نسب می برد؟ بهره گرفتن غریب پور از خوانندگانی مانند همایون شجریان و محمد معتمدی، البته این گمانه را تقویت کرد که ماحصل کار به موسیقی ایرانی قرابت و نزدیکی بیشتری خواهد داشت. به بهانه اجرای مجدد اپرای عروسکی سعدی توسط گروه «آران» بر وجوه مشترک این اپرا با دیگر اپراهای عروسکی درباره مولوی و حافظ مروری داشته ایم که در پی می آید.

علیرضا عصار در کنسرت دوشنبه شب گذشته خود از آتش‌نشانانی که در حادثه پلاسکو جانشان را از دست دادند، یاد کرد. به گزارش مهر، دوشنبه شب کنسرت علیرضا عصار در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی برگزار شد و هنرمندانی از جمله سامان مقدم، علی قربانزاده، احترام برومند همسر زنده‌یاد داوود رشیدی و لیلی رشیدی مهمان این کنسرت بودند.عصار در ادامه کنسرت خود، به قطعه ای از آلبوم جدیدش اشاره کرد و گفت: «این ترانه برای آتش نشان ها ساخته شد اما سال گذشته فرصت نشد آن را آماده کنیم و امسال که سالگرد این اتفاق نزدیک است، تصمیم گرفتیم آن را اجرا و این ترانه را به روح آن عزیزان تقدیم کنیم.»

نادر مشایخی آهنگ ساز و رهبر ارکستر گفت: «کسانی به جشنواره موسیقی می‌آیند که در طول سال به اندازه کافی صدای آن ها را می‌شنویم؛ به نظر من اکنون برای ایران موسیقی سرگرم‌کننده، لازم و ضروری نیست.» به گزارش فارس، مشایخی درباره موسیقی مدرن گفت: «یک بار در اتریش از من پرسیدند چه چیزی در موسیقی شما ایرانی است؟ گفتم خود من! من یک ایرانی هستم که این طور موسیقی می‌نویسد. سه، چهار ماه پیش در تالار وحدت ما یک  موسیقی اجرا کردیم که هیچ ارتباطی نه به موسیقی کلاسیک و نه به موسیقی اصیل ایرانی داشت بلکه ساخته و پرداخته همان لحظه بود.» مشایخی درباره جشنواره موسیقی فجر یادآور شد: «جشنواره برای این است موقعیتی را در اختیار مخاطب بگذارد تا عادت شنیداری دیگری داشته باشد. این گونه سعی می‌کنیم تجربه شنیدن را در اختیار مردم بگذاریم. موسیقی سرگرم کننده نیست بلکه موسیقی الهام بخش است. هزار بار به دریاچه قو و شهرزاد گوش دادیم!»

علیرضا بسکابادی- علی اسفندیاری معروف به  نیما یوشیج، شاعر معاصر ایرانی و ملقب به پدر شعر نوی فارسی است. نیما یوشیج، در زبان قالب‌های شعری تاثیر فراوانی داشت. او در قالب غزل به‌عنوان یکی از قالب‌های سنتی نیز تاثیر گذار بود به طوری که عده‌ای معتقدند غزل بعد از نیما شکل دیگری گرفت. شعر نو، عنوانی است در برابر شعر کهن فارسی که در وزن عروضی و قالب، از شعر سنتی پیروی نمی‌کند. به مناسبت سالروز درگذشت نیما، با محمدحسین جعفریان شاعر، مستندساز و روزنامه‌نگار مشهدی که آثاری با عناوین «در حاشیه شط»، «پنجره‌های رو به دریا»، «فریادی پشت پنجره جهان»، «در پایتخت فراموشی» و... دارد، گفت وگو کردیم که پاسخ های او را در ادامه خواهید خواند.