ادبی
تعداد بازدید : 22
وحدت کشورهای فارسیزبان در گرو حفظ زبان فارسی
گفتوگو با نجیب بارور، شاعر برجسته افغانستانی درباره«خراسانها» ، تازه ترین اثرش
محمد بهبودی نیا - تغییرات زبانی و فارسیستیزی در افغانستان، از گذشتههای دور تا امروز، همواره ادامه داشته است و ادیبان و شاعران زیادی برای نجات این زبان بهپاخاستهاند که نجیب بارور را میتوان از جمله این افراد به شمار آورد. تا امروز از این شاعر جوان افغانستانی، پنج مجموعه بانامهای «نام دیگر کابل»، «سه عکس جدا افتاده»، «هندوکش بیاقتدار»، «مرزها دیگر اساس دوری ما نیستند» و «خراسانها» منتشر شده است. به بهانه چاپ جدیدترین اثر نجیب بارور گفتوگویی با او داشتهایم که بخشی از آن را در ادامه میخوانید.
شعرهایی برای آزادی انسانها
نجیب بارور، درباره کتاب «خراسانها» میگوید: این کتاب، حاصل تلاش 10سال گذشته بنده است. ما فارسیزبانها وقتی شعری را به زبان مادریمان میخوانیم، عمیقاً حس میکنیم ملتی واحد، بافرهنگ و ارزشهای مشترک هستیم. در اصل، ما دارای یکزبان مشترک و یک کشوریم . باید دوباره «اوستا» و «شاهنامه فردوسی» را بخوانیم تا ببینیم گذشتگان ما به کدام جغرافیای فرهنگی اعتقاد داشتهاند.بنده در این کتاب درباره کشورهایی شعر سرودهام که در حوزه فرهنگی خراسان قدیم، قرارداشته و اشتراکهای بیشماری دارند؛ به همین دلیل نام کتاب را «خراسانها» نهادم.
این شاعر افغانستانی درباره مهمترین رسالت شعرهایی که سروده است، میگوید: اگر رزمندهای که برای سرزمین خودش میرزمد در سنگرش، یک مصراع از شعر مرا بخواند و آن مصراع به او انگیزه دهد که از آزادی خودش و انسانهای دیگر نگهبانی کند، همین مرا کافی است.
شعر امروز افغانستان
شاعر کتاب «خراسانها» درباره وضعیت شعر امروز افغانستان میگوید: در سالهای اخیر، شعر افغانستان درحال رویشهای تازهای بود که متأسفانه با تجاوز انسانهایی که فاقد هویت بومی در این جغرافیا هستند، زبان فارسی دوباره به 20 سال پیش برگشت و شعر امروز افغانستان، مهجور مانده و دچار گسستگی فراوانی است.
نجیب بارور تصریح میکند: ما در دریافت منابع ادبی به جامعه ایران بهعنوان یک جامعه پویا بدهکاریهایی داریم. خوشبختانه امروز در افغانستان، زمینه خواندن شعر معاصر ایران فراهم شده است. همچنین بهتازگی جوامع دانشگاهی ما با جریانهای شعری پس از نیما، شاملو و جریانهای امروزی شعر ایران آشنا شده و آنها را میخوانند.
شعر خوب، شعر دادخواه است
وی میافزاید: در افغانستان، شاعران مبارز زیادی داشتهایم که شعر پایمردی و مقاومت را پایهگذاری کردند که از آن جمله میتوان به استاد باختری و عبدالقهار عاصی اشاره کرد. در طول تاریخ، این کلمات بودهاند که عشق، جنگ، صلح و دوستی انسانها را تعیین کردهاند و بهوسیله همین کلمات شعرهایی با مضامین مختلف سروده شده است. در میان این شعرها ، شعر خوب ازنظر من شعری است که بتواند برای دادخواهی و بیداری ملتها به کار رود نه برای تزیین و تلطیف حکام.