تحلیل روز
تعداد بازدید : 88
پشت پرده دیپلماسی جدید اردوغان
سید نیما موسوی-اردوغان متخصص تبدیل مزیتهای جغرافیایی به ظرفیتهای راهبردی است. وی از ویژگی جغرافیایی ترکیه برای چانه زنی همزمان با روسیه و آمریکا استفاده کرده و تا حد زیادی نیز موفق بوده است. با توجه به پیروزی وی در انتخابات ۲۰۲۳ بیشترین تلاش را پس از انتخابات برای همسویی با غرب در دستور کار قرار داد که بخشی از این مسئله ناشی از توافقات وی با احزاب ملی گرای ترک است، اگر چه در دو سفر نخست پس از پیروزی به قبرس و آذربایجان سعی داشت هویت سیاست خارجی خود را واگرا از غرب تعریف کند. با وجود بحران مهاجران سوری و اسکان آنان در شمال سوریه سعی در تقویت جبهه تحریر الشام در ادلب برای حرکت به سمت حلب و تصرف مناطق پیرامون حلب برای بازگشت جنگ زدگان سوری را داشت که به دلیل حمله سنگین قوای روس به ادلب این نقشه ناکام ماند.از همین زمان مصادف با نزاع روسیه و ترکیه در شمال سوریه؛ اردوغان سیاست واگرا از مسکو را پیاده کرد. سفر زلنسکی به آنکارا همزمان با بسته شدن مسیر جهانی غلات این فایده را برای ترکیه داشت که در برابر افزایش نفوذ در بین جامعه ترک های اوکراین که بیشتر در خرسون و میکلایف هستند؛ فرماندهان آزوف را از ترکیه آزاد کند. در آخرین تحرک نیز در آستانه نشست ناتو در ویلنیوس لیتوانی اردوغان در برابر این که ناتو و سوئد PKK را گروه تروریستی بخوانند با عضویت سوئد در ناتو موافقت ابتدایی را انجام داد. اگر چه وی تا چند ساعت پیش، شرط موافقت با عضویت سوئد را عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا خوانده بود که این وعده تنها به حمایت سوئد از عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا محدود شد اما در نهایت معلوم شد یکی از اهداف ترکیه از این مبادله با غرب، تسریع فروش F16 از سوی بایدن به آنکاراست.