رقابت ‌های هندبال قهرمانی نوجوانان جهان که در  شهر «اسکوپیه» مقدونیه برگزار شد، چند روز پیش به پایان رسید. دخترهای ملی‌پوش ما هم که فروردین امسال با قهرمانی تاریخی در مسابقات نوجوانان آسیا جواز حضور در مسابقات جهانی را به ‌دست آوردند، برای اولین ‌بار توانستند در رقابتی جهانی حضور پیدا کنند اما این فقط بخشی از کار مهم آن‌هاست. این دخترهای کاردرست با کسب پیروزی مقابل تیم سنگال، به ‌عنوان اولین رشته توپی بانوان ایران به جمع 16تیم برتر دنیا راه پیدا کردند که در تاریخ ورزش بانوان اتفاق مهمی به ‌شمار می‌رود. در ادامه گپ ما با «فاطمه مریخ» بازیکن برتر مقابل تیم سنگال را می‌خوانید. فاطمه، 17ساله است و اهل «بهبهان» استان خوزستان. او که هنگام انجام این مصاحبه در اردو بود، به‌ نمایندگی از هم‌تیمی‌هایش دعوت ما به گفت‌وگو  را پذیرفت. ما هم به‌ نمایندگی از رفقای جوانه، به بچه‌های تیم هندبال دختران خسته‌ نباشید می‌گوییم. برویم با فاطمه مریخ آشنا شویم.

   چطور سر از هندبال درآوردی؟
از 12سالگی هندبال را به‌ صورت حرفه‌ای بازی می‌کنم. اولین ‌بار خیلی اتفاقی با این ورزش آشنا شدم، مثل همه بچه‌های دیگر در زنگ ورزش، مربی یک توپ بهمان داد و من هم که عاشق بازی و ورزش و توپ بودم، شروع کردم به بازی کردن. بعد از مدتی ورزش را گذاشتم کنار چون نگران بودم به درسم لطمه بخورد اما خیلی طول نکشید که دوباره برگشتم چون واقعا از هندبال بازی کردن لذت می‌بردم. کم‌کم پایم به مسابقات باز شد؛ لیگ دو، لیگ یک، بازیکنان بزرگ ملی را دیدم و ماجرا جدی شد. برای خودم هدف‌گذاری کردم. هدف اولم رفتن به لیگ بود که به آن رسیدم و رفته‌رفته اهدافم بزرگ‌تر می‌شد؛ رفتن به تیم ملی، حضور در مسابقات آسیایی و جهانی.

     یک بازیکن ملی که در سطح جهانی موفق می‌شود، چقدر باید تلاش کند؟
خیلی زیاد. زندگی یک ورزشکار با بقیه مردم فرق زیادی دارد. خوابت باید منظم باشد، تغذیه‌ات باید اصولی باشد، رفتار و اخلاقت باید حرفه‌ای و هماهنگ با تیم باشد، تمرین‌های منظم و فشرده و سخت هم نباید خسته و مأیوست کند. من معتقدم آدم باید عاشق چیزی باشد تا بتواند با تمام قدرت برای رسیدن به آن تلاش کند و من واقعا عاشق هندبال هستم. خب حامیان زیادی هم داشتم از جمله مربیانم که موفقیت الانم را مدیون آن‌ها می‌دانم.

     به ‌جز هندبال، چه سرگرمی‌ها و علایقی داری؟
سرگرمی و علاقه‌مندی دیگری
به‌ جز هندبال ندارم ولی هدف، چرا؛ درس خواندن برایم خیلی مهم است چون فکر نمی‌کنم بدون درس خواندن بتوانم در آینده موفق شوم. البته به‌‎ دلیل اردوهای پشت‌ سر هم و تمرین‌های پرفشار کمی از درس عقب ماندم، به ‌ویژه به این دلیل که در شهرستان زندگی می‌کنم و همیشه باید یک‌ روز زودتر از گروه برگزاری اردوها راه بیفتم تا خودم را به بقیه بچه‌ها برسانم ولی به‌ محض این ‌که برگردم، با جدیت درسم را می‌خوانم.

     فاطمه به کجا برسد، خیلی خوشحال و راضی‌ است؟
الان دارم برای لژیونر شدن می‌جنگم و این قدم بعدی در ورزش حرفه‌ای‌ام است که وقتی به آن برسم، خیلی خوشحال می‌شوم. شاید خیلی از بچه‌های  مثل من به مربی شدن در آینده فکر کنند اما این رویای من نیست. به ‌نظرم مربی، خیلی زحمت می‌کشد و از لحاظ روانی تحت ‌فشار است. من، بازیکن بودن را بیشتر دوست دارم. در رشته تحصیلی‌ام هم اگر در یکی از رشته‌های پزشکی یا پیراپزشکی مورد علاقه‌ام قبول شوم، به هدفم رسیده‌ام.


 

در بحبوحه رزمایش‌های دریایی چین و تایوان در تنگه تایوان برای قدرت‌نمایی به یکدیگر، کشتی‌های جنگی دو طرف با هم رو در رو شدند. به نوشته «رویترز» حدود ۲۰ کشتی نیروی دریایی چین و نیروی دریایی تایوان از صبح چهارشنبه در نزدیکی خط میانی تنگه تایوان مستقر شدند». پیش از این، حوزه فرماندهی رزمی شرقی ارتش چین گفته بود که نیروهای هوایی و دریایی این کشور از روز سه‌شنبه رزمایش‌هایی را برای سنجش قابلیت‌های پیوستگی و کنترل مشترک در شرایط دشوار الکترومغناطیسی در طول تمرینات نظامی جاری در اطراف تایوان انجام دادند. ارتش چین در واکنش به سفر «نانسی پلوسی» رئیس مجلس نمایندگان آمریکا به تایوان، رزمایش‌های گسترده‌ای را با استفاده از موشک، هواپیما و کشتی‌های جنگی در نزدیکی این جزیره برگزار کرد. رزمایش دریایی اخیر نیز از روز سیزدهم مرداد در شش منطقه در محدوده آبی اطراف جزیره آغاز شد و قرار بود در نیم روز شانزدهم مرداد به پایان برسد اما ادامه یافت. با این که دولت چین به صورت رسمی نمی‌گوید چه زمانی رزمایش‌های نظامی در اطراف تایوان به پایان می‌رسد اما روزنامه دولتی این کشور «گلوبال تایمز» به نقل از تحلیل گران گزارش داد که رزمایش‌های نظامی ارتش چین در نزدیکی تایوان به یک امر عادی تبدیل خواهد شد و تا زمانی که این جزیره و سرزمین اصلی چین دوباره متحد شوند، ادامه می‌یابد. روز گذشته بود که «جوزف وو» وزیر امور خارجه تایوان در نشست خبری گفت که چین علاوه بر هدف الحاق تایوان، می‌خواهد تسلط خود را بر بخش‌های زیادی از غرب اقیانوس آرام تثبیت کند. از طرفی به نظر می رسد آمریکایی ها همان گونه که با تحرکات نسنجیده خود در اوکراین، روسیه را به جنگ با این کشور کشاندند، قصد دارند چین را نیز به جنگ در تایوان سوق دهند و با حمایت های نظامی از این منطقه خودمختار، هزینه‌های چین را بالا ببرند و با ایجاد یک ائتلاف منطقه ای این کشور را تضعیف کنند. مقامات کاخ سفید به خصوص جو بایدن رئیس جمهور آمریکا گفته‌اند که در صورت وقوع جنگ، از تایوان حمایت خواهند کرد و همین موضع‌گیری ها به تشدید تنش ها بین پکن و واشنگتن منجر شده است و مقامات پکن به تازگی اعلام کرده‌اند که روابط دوجانبه با واشنگتن در خطر است. آمریکا به خوبی به این مسئله واقف است که اگر چین اقدام نظامی در تایوان انجام دهد، همه سناریوهای آینده آن را نیز با دقت برای خود ترسیم خواهد کرد و همین مسئله سبب شده تاکنون اتفاق ناگواری در این منطقه رخ ندهد و اختلافات پکن و واشنگتن در حد جنگ لفظی بین مقامات دو طرف باقی مانده است. همه می‌دانند که هر گونه اشتباه محاسباتی از سوی غرب در شرق آسیا، با آن چیزی که آمریکایی ها در اوکراین برای خود ترسیم کرده بودند، متفاوت خواهد بود و هر گونه اقدام خودسرانه می‌تواند به ضرر آن هایی تمام شود که برای منطقه برنامه چیده‌اند.

سیدخلیل سجادپور- ماجرای سرقت های خرد، امروز به دغدغه اصلی پلیس تبدیل شده است چرا که مردم از این وضعیت بسیار نگران و ناراضی هستند اما مقابله با سرقت در سایه ضعف قانون کاهش مجازات ها قرار گرفته است به طوری که جرم سرقت، دومین جایگاه را در بین همه جرایم کشور دارد.
رئیس پلیس خراسان رضوی که در سایه همین ضعف های قانونی، دستور اجرای بسیاری از طرح های ویژه مقابله با جرم را صادر کرده است تا این وضعیت کنترل شود، روز گذشته در آیین تجلیل از خبرنگاران رسانه های گروهی گفت: از 16 اولویت پلیسی که طی امسال برای پیشگیری یا مبارزه با آن ها برنامه ریزی شده است، ماجرای سرقت ها مورد توجه جدی قرار دارد.
سردار سرتیپ محمد کاظم تقوی افزود: به همین منظور با تقویت گشت های انتظامی، تغییرات ساختاری در بخش های پلیس آگاهی و به کارگیری تدابیر مختلف، تلاش کردیم تا سرقت های خشن کنترل شود که در این زمینه بنابر آمار موجود موفق بودیم اما متاسفانه سرقت های خرد 17 درصد رشد دارد به گونه ای که بیشترین تشکیل پرونده های پلیسی را به خود اختصاص داده است.
«سکاندار امنیت سرزمین خورشید» با بیان این که اجرای قانون کاهش مجازات ها، دست پلیس را برای مقابله قاطعانه با برخی جرایم و به ویژه سرقت بسته است، خاطرنشان کرد: این قانون ضعف هایی دارد که امیدواریم نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای کاهش دغدغه های مردم، پلیس و دستگاه قضایی، بررسی نقاط ضعف این قانون را در دستور کار قرار دهند و به بازنگری آن بپردازند.
وی به وقوع 74 درصد سرقت ها در مشهد اشاره کرد و افزود: بنا به دلایل مختلف بیشترین سرقت ها در مشهد انجام می شود که تدابیر خاص و طرح های ویژه ای هم برای مبارزه قاطعانه و استفاده از همه ظرفیت های قانونی در مرحله اجرا قرار دارد.
سرتیپ تقوی از افزایش قتل های عمدی در خراسان رضوی هم ابراز نگرانی کرد و گفت: اگرچه پرونده های معوقه جنایی به انگشتان یک دست هم نمی رسد و کارآگاهان پلیس آگاهی همه تلاش خود را برای کشف پرونده‌های جنایی به کار می گیرند و بسیاری از عاملان قتل ها تنها چند ساعت بعد از وقوع جنایت به پنجه عدالت سپرده شده اند اما رفتارهای خشونت آمیز که خود ریشه در بسیاری از معضلات اجتماعی دارد باید مورد توجه مسئولان و دست اندرکاران قرار گیرد.
فرمانده انتظامی خراسان رضوی همچنین در بخش دیگری از سخنانش به مدیران استانی و شهرستانی برای راه اندازی مراکز آموزشی سربازان نیروی انتظامی در نیشابور و سبزوار اشاره کرد و افزود: امیدواریم هرچه زودتر مرکز آموزشی تربیت انسانی پایور شکل بگیرد و آموزش های انتظامی برای درجه داران نیز تشکیل شود تا فرزندان خراسانی مجبور نشوند در دیگر استان ها و با مشقت و سختی، آموزش های انتظامی را فراگیرند.
وی موضوع مواد مخدر و معتادان متجاهر را هم از دیگر دغدغه های پلیس ذکر کرد که خود عامل وقوع بسیاری از جرایم دیگر به ویژه قتل و سرقت است. سردار محمد کاظم تقوی تصریح کرد: اگرچه با شیوع کرونا بسیاری از معتادان متجاهر در شهر رها شدند و مشکلات زیادی را برای شهروندان به وجود آوردند اما اکنون اقداماتی از سوی دستگاه‌های مسئول در این باره در حال انجام است که در صورت اجرا به کاهش جرم نیز کمک می کند.
مقام ارشد فراجا در خراسان رضوی از «خیران امنیت» خواست تا در زمینه کمک به معتادان متجاهر و بازگرداندن آن ها به آغوش جامعه به یاری پلیس بیایند تا از هزینه های وحشتناک اجتماعی این ماجرا کاسته شود.
«کلیددار امنیت استان خراسان رضوی» همچنین با اشاره به کشف 12 تن و نیم مواد مخدر از ابتدای سال خاطرنشان کرد: در این زمینه 28 باند بین المللی و داخلی مواد مخدر متلاشی شد اما به یقین تحولات و شرایط کشور افغانستان در این باره نقش مهمی دارد.این مقام امنیتی در ادامه این نشست خبری، استان خراسان رضوی را از «امن ترین» استان های کشور ذکر کرد و گفت: با آن که روزانه به طور میانگین با پنج  موضوع امنیتی مانند تجمعات و فراخوان های غیرقانونی روبه رو هستیم اما با هوشیاری مردم و تدابیر مدیران استان، شرایط بسیار مطلوبی داریم.
سرتیپ محمد کاظم تقوی افزایش 58 درصدی کشفیات سلاح جنگی را نیز مورد تاکید قرار داد و افزود: ورود سلاح های غیرمجاز و جنگی به کشور نیز از جمله مواردی است که باید مورد توجه و تجزیه و تحلیل های کارشناسی دست اندرکاران رسانه ای قرار گیرد و زوایای پنهان آن بازگو شود.وی با اشاره به افزایش 38 درصدی تصادفات از ابتدای امسال هم گفت: اگرچه با همت نیروهای انتظامی و همکاری مردم، آمار قربانیان سوانح رانندگی در امسال افزایش نیافته است اما باید برای کاهش حوادث رانندگی برنامه ریزی های بیشتری صورت گیرد. فرمانده انتظامی خراسان رضوی در بخش دیگری از این نشست خبری به نظرسنجی های علمی که رضایت مندی مردم از خدمت گزاران خود در پلیس را مورد تاکید قرار می دهد نیز اشاره و تصریح کرد: پلیس روزانه با 150 هزار نوع خدمت به شهروندان، پای ماموریت های خود ایستاده است و در هیچ کجا و از هیچ ماموریتی شانه خالی نمی کند.
گزارش روزنامه خراسان حاکی است: در ادامه آیین تجلیل از خبرنگاران، رئیس عقیدتی سیاسی فراجا در استان خراسان رضوی نیز با اشاره به عملیات های روانی دشمنان نظام برای ایجاد دو دستگی در بین شهروندان گفت: امروز هم معاندان با فراخوان های مختلف یا گسترش شایعات یا حتی مطرح کردن موضوعاتی مانند «حجاب» قصد دارند به عملیات های روانی دامن بزنند و دو دستگی در بین شهروندان ایجاد کنند تا بتوانند از آب گل آلود ماهی بگیرند اما نقش پررنگ مردم در مقابله با این هدف معاندین، آن ها را سرخورده کرد.
«حجت الاسلام والمسلمین رامیار» افزود: آگاهی بخشی خبرنگاران به جامعه همانند آگاهی بخشی امام سجاد (ع) بعد از واقعه عاشوراست و امروز خبرنگاران نقش روشنگری را بر دوش دارند که در امتداد مبارزات ائمه (ع) برای مبارزه با جور و فساد است.
به گزارش خراسان در پایان این نشست خبری، سردار تقوی با اهدای لوح تقدیر و هدایایی از تلاش های خبرنگاران برای ایجاد «احساس امنیت» در جامعه قدردانی کرد.

سفر یعنی من و گستاخی من در راهی به سوی فراموشی خویشتن زمینی و البته شاید رسیدن به کمالات انسانی. هرچند این دیدگاه درباره سفر، سال‌هاست که در پستوی ذهن مهجور مانده است اما هنوز هستند جهانگردانی علاقه مند که کمتر تن به آسایش می‌دهند و سعی می‌کنند در رنجی دوست‌داشتنی، پنجه در پنجه چالش‌ها بیندازند. «احسان هرندی‌زاده» که در پرونده امروز زندگی‌سلام با او گفت‌و‌گو کردیم، خیلی شبیه این آدم‌هاست. ماجراجویی که همیشه دل به اقیانوس پرخطر و جذاب سفر می‌زند و سعی می‌کند در این تلاطم دردانه‌ای از تجربه برای زندگی‌اش صید کند. در این میان ذوق تجربه زندگی با مردم محلی به مصداق موزه زنده جامعه‌شناسی با فرهنگ و تاریخ‌ رازآلود که سینه به سینه چرخیده‌ همیشه باید جذاب باشد، به شرطی که شما هم تن به شوق مارکوپولو شدن داده باشید. اما این فقط یک روی سکه است. «احسان» علاوه بر سفر علاقه زیادی دارد که  تجربیاتش را هم به اشتراک بگذارد. او تا امروز طی 15 سال به 46 کشور از جمله ایتالیا، اسپانیا، اندونزی، تایلند، سریلانکا، مالدیو، هلند، بلژیک، آلمان، سوئیس، جمهوری چک و ... سفر کرده و به ما از خاطراتش خواهد گفت.

از ارشدMBA  تا کارهای تجاری و تدریس زبان  
«احسان هرندی‌زاده»، متولد 10 اسفند 1359 است، لیسانس نرم‌افزار دارد و دانش آموخته ارشدMBA  است. او در ابتدای صحبت هایش می گوید : «شاید بپرسید چرا ارشد MBA؟ ‌چون خیلی علاقه مند به سفر بودم و از آن جا که هزینه‌های سفر بالاست و از طرفی هم به کار بازار و تجارت علاقه داشتم، تصمیم گرفتم به صورت آکادمیک این رشته را ادامه بدهم تا از این طریق توانایی کار با شرکت‌های تجاری و امکان سفر و بازدید از کشورهای مختلف به این واسطه فراهم شود. از طرفی درآمد هم کسب کنم  و 14-13 سال است که کار بازرگانی انجام می‌دهم. همچنین 15 سال است زبان انگلیسی و یک مقدار خیلی کم اسپانیایی را تدریس می‌کنم به‌طوری که به جرئت می‌توانم بگویم 20 سال است در این حوزه هستم و هرچه دارم چه از نظر شغلی و تحصیلی چه سفر و درآمد از زبان است چراکه زبان به معنی واقعی کلمه سکوی پرتاب خوبی بود تا بتوانم از طریق آن با شرکت‌های کشورهای مختلف ارتباط بگیرم. همیشه اگر بخواهم یک توصیه به کسی داشته باشم، یادگیری کامل یک زبان در هر کسوت و سن است؛ چرا که بدون شک خیلی جاها از نظر کاری و فضای اجتماعی و در سفر این توانایی معجزه می‌کند هرچند می‌دانم خیلی سخت است چون باید حداقل یکی دوسال از زندگی‌تان را درگیر این کار کنید. این هم یک توصیه کتابی نیست بلکه یک توصیه کاملا تجربی و به اصطلاح دلی است.»

اولین‌بار با 10 یا 20 دلار، هزینه‌های سفرم را جور کردم
«من از 20 سالگی که به تدریس مشغول بودم، هرچه درآمد داشتم، خرج سفر کردم.» «هرندی‌زاده» با بیان این نکته به سراغ ماجراهای اولین سفرهایش می‌رود و می‌گوید: «آن زمان هم دلار مسافرتی بود و هم این که من می‌توانستم کم کم یعنی 10 دلار، 20 دلار برای هزینه سفر خودم جمع کنم. یکی از مزیت ‌های رشته تحصیلی من آشنایی با خلأهای بازار و تجارت بر همان مبناست. من هم به همین وسیله درسمینارهای مختلف بازاریابی شرکت کردم و توانستم با دیدگاه‌های مختلف آشنا شوم. از طرفی هم معتقدم نباید به اصطلاح همه تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد قرار بدهید. این شد که در چند جای مختلف کار کردم و چون دیدم یک سری مخاطب دارم و اعتماد متقابلی هم شکل گرفته، تحقیق کردم ببینم چه وسایلی برای سفر می‌شود تولید کرد که بعد از تجربه تلخ‌افتادن در آب هنگام عکاسی در ساحل خلیج فنلاند و خیس‌شدن تمام مدارک و پول‌ها به این نتیجه رسیدم که یک کیف مخفی طراحی و تولید کنم. کیفی که برای طراحی و تولیدش حدود یک سال وقت گذاشتم و برای تک تک قطعاتش بازار را زیر و رو کردم. به عنوان مثال به 50  پارچه‌فروشی سر زدم تا بتوانم آستر ضدآب و مناسب را پیدا کنم. همان‌طور که می‌دانید ما ایرانی‌ها به دلیل همراه نداشتن کارت‌های بین‌المللی مثل ویزا کارت و ... باید مقدار زیادی پول نقد را حمل کنیم. خلاصه این کیف را الان در یک کارگاه 5-4 نفره تولید می‌کنیم و تا همین الان هزار عدد فروختم و هزار عدد دیگر هم مجدد تولید کردیم. تمام قطعات این کیف هم ایرانی است به جز قفل آن و اگر خدا بخواهد می‌خواهیم در آینده‌ نزدیک کوله‌پشتی را هم کنار ماگ‌چوبی و تی‌شرت‌هایی که با عکس نقشه‌ جهان تزیین‌شده تولید کنیم. یک مقدار زمان می‌برد تا جا بیفتد. این کار هم جنبه تبلیغاتی ندارد و نسبت به دوندگی و سختی‌اش حاشیه سود کمی دارد اما همه‌چیز پول نیست.»

برای آشنایی با چینی‌ها، بارها سوار تاکسی‌های خطی‌شان ‌شدم!
او درباره سن شروع سفرهایش و تجربه‌های آن می‌گوید: «من از 20 سالگی کار کردم و اولین سفر خارجی من هم در 26 سالگی بود. چون قبل از آن خدمت نرفته بودم. علاقه به سفر باعث شد کم‌کم به دلار پول پس‌انداز کنم. یادم هست اولین سفر خارجی که رفتم دلار حدود 900 تومان بود. برای سفر به چین و تایلند، ۳ هزار دلار بردم اما ۲ هزار دلار خرج شد. شاید باورتان نشود پراید آن موقع زیر 7 میلیون بود و همه می‌گفتند بیا خودرو بخر به جای این که کل پولت را در 10 روز خرج کنی. البته مدت آن سفر ۱۰ روز بود که چهار روز اضافه ماندم و ۱۴ روز شد. این سفر هم برای نمایشگاه شهرگوانگجو بود و جنبه‌ بازرگانی داشت. من به‌واسطه آشنایی با زبان و علاقه زیاد به ارتباط گرفتن با مردم با هرکسی که مواجه می‌شدم، شروع می‌کردم به ارتباط گرفتن. گاهی فقط برای ارتباط گرفتن سوار تاکسی‌های خطی می‌شدم. این سفر خیلی چسبید و در نتیجه کم‌کم بیشتر شد.»

در شرق اروپا، خیلی ایرانی‌ها را دوست دارند
«هرندی‌زاده» راجع به برخورد ایرانی‌ها و بازخوردهای ملل دیگر با ایرانی‌ها می‌گوید:« خیلی‌ها رعایت می‌کنند اما بعضی‌ها متاسفانه زرنگ‌بازی در‌می‌آورند،به نظرم باید طوری رفتار شود که هرجای دنیا هر فردی اسم ایران را شنید، لبخند رضایت بر لب‌ داشته باشد نه این که بگوید وای. مثلا در شرق اروپا خیلی ایرانی‌ها را دوست دارند به ویژه این رفتار را در صربستان مشاهده کردم. آن جا وقتی می‌گفتم از ایران هستم کلی استقبال می‌کردند و می‌گفتند ایران؟ شما خیلی خوبید، استقلال دارید از آمریکا و بقیه کشورها. در کل من در تمام سفرهایم جایی ندیدم که کسی از ایران و ایرانی بد بگوید در حالی که بیشتر آن افراد هم دوست دارند ایران را ببینند. در سفر اخیرم چند خانم و آقا از کشورهای مصر، اردن و اسپانیا از اشتیاق برای دیدن ایران سخن می‌گفتند. همان‌طور که می‌دانید، ایران به همراه چین، آمریکا و البته مکزیک و مراکش اقلیم‌های متفاوت و جذابی دارند. »

رفیق اسپانیایی‌ام قبل از سفر به ایران وصیت‌نامه‌اش را نوشت اما ...
«من تاریخ و موزه را هم خیلی دوست دارم اما موزه‌گرد نیستم و بیشتر به دنبال جاذبه‌های طبیعی و ارتباط با مردم هستم.» «هرندی‌زاده»‌ ادامه می‌دهد: «کلا من خیلی دوست دارم با مردم راجع به فرهنگ و رسوم‌ حرف بزنم. البته این یک موضوع دو طرفه است، آن‌ها هم از من و شرایط ایران می‌پرسند. بیشتر آن‌ها به دلیل تصویری که از ایران در رسانه‌ها منتشر شده، تصور غلطی دارند. شاید جالب باشد بگویم که یک رفیق اسپانیایی داشتم که وقتی حدود 11-10 سال پیش به ایران آمد به همه دوستانش گفته‌بود به ترکیه می رود و حتی وصیت‌نامه نوشته بود! ولی بعدها آن قدر در ایران به او خوش گذشته بود که چند بار دیگر هم به ایران آمد. من همیشه در ورک شاپ‌ها و کلاس‌ها و فضای مجازی‌ام تلاش کردم این نکته را بگویم که ما، سفیران فرهنگی کشورمان ایران هستیم. من به شهرهایی رفتم که به من گفتند تو اولین ایرانی هستی که به این شهر آمدی مثلا یک شهر بود در کشور تالین، پایتخت استونی. البته من همیشه یک سوغات کوچک از ایران با خودم می‌برم؛ از میناکاری اصفهان تا گز و سوهان یا حتی مجسمه‌های روی در یخچال با پرچم ایران یا نماد و تصویری از ایران عزیز چون اعتقاد دارم خیلی مهم است که چطور برخورد کنیم. یک بار که به خانه یک لیتوانیایی رفتم کلی سوغات از زعفران و پسته بردم که شاید از هزینه هتل هم گران‌تر می‌شد. خود طرف هم کلی تعجب کرده بود ولی یادگاری خوبی بود و سعی کردم این‌طوری یک وجهه خوب از ایران را به نوبه خودم نشان بدهم چون خیلی بابت این هدیه‌های کوچک ذوق می‌کنند. یک بار هم یک زوج آلمانی در ایام محرم به ایران آمده‌بودند، کلی تعجب کرده بودند از میزان نذری‌های مردم در این 10 روز. هرجا می‌رفتند، می‌گفتند مگر می‌شود شما 10 روز هم ناهار هم شام هم چای و هم آب میوه رایگان بدهید؟ خلاصه برایشان خیلی جالب بود.»

تمام تلاشم این است که سفر برای همه آسان شود
«هرندی‌زاده» در بخش دیگر صحبت‌هایش گریزی به تجربیات و راه‌های انتقال آن به دیگران می‌زند و می‌گوید: «من هم از طریق برگزاری ورک شاپ، هم در صفحه‌ مجازی به جرئت می‌توانم بگویم پیامی نبوده که جواب نداده باشم. روزی چندین ساعت وقت می‌گذارم و تجربیات 15-14 ساله‌ سفرم را در اختیار افراد قرار می‌دهم. یادم است در یک سفر به سنگاپور به دلیل خوردن یک نوع غذا مریض شدم و حدود 100 دلار برای یک داروی ضد تهوع هزینه کردم، بعد از آن همیشه قرص ضد تهوع با خودم می‌برم. من در بیان تجربیاتم این مسائل را اعلام می‌کنم تا کسی الکی به خرج نیفتد. یا یک مثال دیگر، برای سفر به سریلانکا با تجربه‌ای که داشتم به همه اعلام کردم که در ایران ویزا را با یک مبلغ اضافه‌تر بگیرید تا دردسر کشور خارجی، زبان و هزینه اضافی و حتی اتلاف زمانی و... در آن کشور را نداشته‌باشید. من معتقدم که خیلی وقت‌ها با تور سفر کردن مطمئن‌تر و کم هزینه‌تر است و گاه کسانی بودند که بی‌تجربه بودند و خواستند تنها سفر کنند که ارزان‌تر بشود اما به دلیل تجربه کم به مشکلاتی برخورد کردند و  هزینه‌شان هم خیلی بیشتر از تور شده است!در کل من همیشه سعی می‌کنم اطلاعات و تجربه‌ام را در اختیار افراد قرار دهم تا با این تلاش سفر را برای همه آسان کنم. باور کنید هرکسی که به سفر می‌رود من ذوق می‌کنم. تجربه زندگی به من ثابت کرده که شما وقتی شادی را تقسیم می‌کنید خودتان بیشتر شاد می‌شوید. سفر روح و جهان‌بینی‌تان را بزرگ می‌کند و شما را آدم‌های صبوری بار می‌آورد که در ایران خیلی به آن نیازمندیم.»

در خیابان‌های هلند بوی حشیش اذیتم می‌کرد
این جهانگرد می‌گوید: «همیشه دوست داشتم در یک کشور یک ماه بمانم. یک بار سفر یک ماهه‌‌ام به اروپا از ایتالیا و ونیز شروع شد. بعد رفتم هلند، بلژیک، آلمان، سوئیس و جمهوری چک، مثلا در بلژیک زیاد نماندم یا در آمستردام به دلیل قوانین آزاد مصرف دخانیات و حشیش، بویش در خیابان اذیتم می‌کرد. اما ایتالیا خیلی جالب بود. مردم بسیار خوب و آب و هوای دلپذیر و غذاهای خوشمزه اما برخلاف غرب ایتالیا که هم دیدنی‌تر و هم ارزان‌تر و جذاب‌تر بود، ونیز خیلی گران است و به نظرم می‌توانید ونیز را در یک نصف روز بگردید و از آن جا بیرون بروید!»

سفیر صلح ورزش نوردیک واکینگ هستم
«من سفیر صلح سلامت و گردشگریِ ورزش نوردیک واکینگ در ایران هستم». «هرندی‌زاده» با ذکر این توضیح به سراغ معرفی این رشته می‌رود و ادامه می‌دهد: «این ورزش اصالتا فنلاندی است که شامل پیاده‌روی شمالی با چوب‌های مخصوص است و تمرین سبک صحیح راه‌رفتن است به این نحو که وقتی شما با این دو چوب حرکت می‌کنید، تقریبا80 تا90 درصد عضلات بدن شما درگیر است. این ورزش در فنلاند شروع شده و مورد استقبال خیلی از کشورها هم قرارگرفته است. این ورزش را آقای «تیمور فارسی مدان»به ایران آورد. اتفاقا چندین جلسه هم در پارک ملت برگزار کردیم که متاسفانه کرونا مانع ادامه‌یافتن آن شد اما الان دوباره شروع شده است. این ورزش سن و سال نمی‌شناسد و همین الان هم به دنبال این هستیم که فعالیت خودمان را در این رشته بیشتر کنیم.»

بهترین سفرم به «مونته‌نگرو» بوده است
«هرندی‌زاده» در بخش پایانی صحبت‌هایش درباره بهترین جاهایی که سفر کرده می‌گوید: «برای هرکسی بسته به سلیقه‌اش شاید متفاوت باشد اما من در کل ایتالیا و اسپانیا را خیلی دوست دارم، مردمان بسیار خوبی دارد که در آن جا دوستان خوبی هم پیدا کردم. البته شرق آسیا هم واقعا قشنگ است و حال خوبی دارد. کشورهایی مثل اندونزی، تایلند، سریلانکا و مالدیو از نظر طبیعت بی نظیرند. شرق اروپا هم عالی است. مردمی ساده و مهربان با کشورهای کم هزینه. پرتغال هم خیلی جذاب بود اما اگر بخواهم از یک کشور فقط نام ببرم باید بگویم بهترین کشوری که رفتم «مونته‌نگرو» است. آن قدر این کشور را دوست دارم که اگر به من بگویید در اروپا کجا حاضر به زندگی هستی، انتخابم «مونته‌نگرو» خواهد‌بود، کشوری با مردمی بی‌نظیر و هزینه خوب و طبیعت بکر. مونته نگرو علاوه بر مردمش، طبیعت منحصر‌به‌فردی هم داشت. از مردمش هرچه بگویم کم گفته‌ام، مردمی ساده و مهربان که حتی پول به ایران آمدن هم ندارند. در سفرم به این کشور آن قدر آرامش و آسایش حس کردم که گاهی در آن میان دلم برای ایران خودمان می‌سوخت. در انتها باید بگویم کشور «چک» و شهر «پراگ» هم بی‌نظیر است این در حالی است که مثلا کشوری مثل آلمان این حس و انرژی خوب را به من منتقل نکرد.»