![](/Resource/images/titrbullet.png)
یادداشت
تعداد بازدید : 62
ضرورت آسیب شناسی تراز منفی تجاری کشور
نویسنده : حسین بردبار
راهبرد کاهش ارزش پول ملی به عنوان ابزاری برای تقویت و تحریک صادرات و افزایش تراز تجاری ، راهبردی شناخته شده در دنیای امروز است؛ گاهی کشورها برای رقابت تجاری میان یکدیگر نیز از این ابزار بهره می گیرند، همچنان که وقتی آمریکا تعرفه های کالاهای چینی را به عنوان ابزاری برای ضربه اقتصادی به مهمترین رقیب خود درجهان ، بالا برد، کشور چین اقدام متقابل انجام نداد و تعرفه کالاهای آمریکایی را بالا نبرد بلکه با استفاده از ابزار کاهش ارزش یوان توانست ارزش و انگیزه صادرات کالاهای چینی به آمریکا و سایر نقاط جهان را بالا ببرد؛ با این حال این شرایط در کشور ما نه تنها جواب نداده بلکه برعکس نیز عمل کرده است و درحالی که کاهش ارزش پول ملی با شتابی نشات گرفته از تورم بالای 40 درصدی طی چهار سال متوالی پیش می رود و همین مسئله آسیب های فراوانی را به معیشت اقشار ضعیف جامعه زده است اما تراز تجاری کشور طی شش ماه ابتدای امسال در روندی اگر نگوییم بی سابقه اما کم سابقه به منفی 6 میلیارد دلار رسیده است، (درحالی که در دو سال گذشته طی 12 ماه به بازه منفی 6میلیارد دلار رسیده بود) این شرایط به گفته رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس در همایش روز ملی صادرات با هیچ منطق اقتصادی و علمی سازگاری ندارد و باید برای یافتن دلایل و جلوگیری از تداوم آن آسیب شناسی شود.تردیدی نیست بخشی از این مسئله به شرایط تحریم بی سابقه و ظالمانه بانکی و نفتی بازمی گردد اما پس از شروع تحریم های به اصطلاح فلج کننده در دولت اوباما و اوج گیری آن ها با عنوان فشار حداکثری در دولت ترامپ و تداوم آن در دولت بایدن ، کشورمان دوران های اوج و فرودی برای تراز تجاری داشته است و ما طی همین سال ها شاهد تراز تجاری مثبت نیز بوده ایم، آن چنان که در سال 97 تراز تجاری کشور تا نزدیک 2 میلیارد دلار مثبت شد (بیش از 1.7 میلیارد دلار)؛ حال باید بررسی شود چه اقدامات و سیاست ها و رویکردهایی موجب شده است باوجود کاهش ارزش پول ملی که یکی از مهم ترین عوامل انگیزه برای رشد صادرات می تواند تلقی شود، تراز تجاری به طور کم سابقه ای منفی شود.به نظر می رسد کلید حل این معما در سیاست های ارزی کشور و در ساختمان شیشه ای میرداماد است.