خوانندگان محترم! در صفحه حقوقی روزنامه خراسان، پاسخگوی پرسش های حقوقی شما هستیم. شما می توانید پرسش های خود را در تمام زمینه های حقوقی، از طریق پیامک به شماره 2000999 ارسال کنید. لطفاً در ابتدای متن پیامک حتما کلمه «حقوقی» را قید فرمایید.
پرسش: در خیابانی که زندگی می کنیم، مغازه آهنگری وجود دارد که سر و صدای زیادی تولید می کند. چند بار از صاحب مغازه خواسته ایم ظهرها را تعطیل کند، اما نمی پذیرد و در برابر اعتراض ساکنان، تهدید به ضرب و جرح می کند. چطور می توان با او برخورد کرد؟
پاسخ: شما می توانید برای رفع مزاحمت از طریق دادگاه حقوقی محل وقوع ملک یا شهرداری منطقه اقدام کنید. اصل چهلم قانون اساسی بیان می کند: «هیچ کس نمی تواند اِعمال حق خویش را وسیله اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد.» همچنین ،قانون مدنی در ماده 132 در مورد لزوم رعایت حقوق همسایه بیان می کند: «کسی نمیتواند در ملک خود تصرفی کند که مستلزم تضرر همسایه شود مگر تصرفی که به قدر متعارف و برای رفع حاجت یا رفع ضرر از خود باشد.» بنابراین، حدود تصرف مجاز در ملک را عرف تعیین می کند. به عبارت دیگر، اگر شخصی در ملک خود تصرفاتی کند که موجب مزاحمت همسایگان باشد و همچنین این تصرفات خارج از حدود متعارف یا به قصد ضرر رساندن به همسایه باشد، همسایگان متضرر و ناراضی می توانند با تقدیم دادخواست، از دادگاه حقوقی درخواست «الزام به رفع مزاحمت» کنند. از سوی دیگر، «جلوگیری از ایجاد و تأسیس کلیه اماکن که به نحوی از انحا موجب بروز مزاحمت برای ساکنین یا مخالف اصول بهداشت در شهرهاست» از وظایف شهرداری می باشد. (بند 20 ماده 55 قانون شهرداری) بنابراین می توانید از همسایه ای که در منطقه مسکونی به شغل پر سر و صدا اشتغال دارد به شهرداری شکایت کنید. کمیسیون بند 20 برای رسیدگی به وضعیت مشاغل مزاحم ایجاد شده است. پس از طرح شکایت در شهرداری، در صورتی که کارشناسان شکایت مطروحه را وارد تشخیص دهند، اقدامات لازم برای رفع مزاحمت را به متصدی واحد مزاحم ابلاغ می کنند. متصدی باید اقدامات مورد نظر شهرداری را انجام دهد، در غیر این صورت، ممکن است واحد صنفی وی پلمب شود.
پرسش: آیا در صورت ازدواج مجدد زن مطلقه، شوهر می تواند حضانت فرزندان را از وی بگیرد؟ اگر شوهر صلاحیت نگهداری فرزندان را نداشته باشد، چه باید کرد؟
پاسخ: ماده 1169 اصلاحی قانون مدنی و تبصره آن، حق حضانت کودک را تا 7 سالگی متعلق به مادر دانسته و تصمیم گیری درباره حضانت پس از 7 سالگی را در صورت اختلاف طرفین به دادگاه واگذار کرده است. ماده1170 همان قانون بیان می کند اگر مادر در مدتی که حضانت طفل با او است، مبتلا به جنون شود یا به دیگری شوهر کند حق حضانت با پدر خواهد بود. بنابراین سلب حق حضانت از مادر صرفاً در مواردی است که اولاً، مادر عملاً و در واقع ازدواج کرده باشد و صرف قصد ازدواج به حق حضانت مادر خللی وارد نمی کند. ثانیاً، تنها در صورتی مادر حق حضانت را از دست میدهد که حضانت بدون توافق طرفین، به حکم قانون و با رأی دادگاه به مادر واگذار شده باشد. در صورتی که پدر و مادر در مورد حضانت طفل توافق کرده باشند، ازدواج مادر، توافق آنها را بیاعتبار نمیکند و مادر کماکان حق حضانت طفل را خواهد داشت. به هر حال به حکم مواد 41 و 45 قانون حمایت خانواده درباره حضانت، رعایت مصلحت کودک بر تمام توافقات طرفین مقدم است. در صورتی که هر یک از والدین صلاحیت نگهداری از کودک را نداشته باشد و حضانت کودک توسط وی به مصلحت طفل نباشد، طرف دیگر (پدر یا مادر)، ولی قهری (یعنی پدر یا پدربزرگ پدری) یا دادستان میتواند از دادگاه تقاضا کند که حضانت کودک را از پدر یا مادر فاقد صلاحیت سلب و به دیگری واگذار کند. حتی اگر زن و شوهر هنگام طلاق در مورد ملاقات، حضانت، نگهداری و سایر امور مربوط به کودک توافقاتی کنند و دادگاه تشخیص دهد آن توافقات برخلاف مصلحت کودک است، می تواند آنها را نادیده بگیرد و در مورد اموری از قبیل واگذاری حضانت به دیگری یا تعیین شخص ناظر با پیش بینی حدود نظارت وی با رعایت مصلحت کودک تصمیم مناسب اتخاذ کند.