تأمین اجتماعی
کارفرما باید کارآموزان
را هم بیمه کند
در قراردادهای کار، گاه ارتباط میان کارگر و کارفرما در ابتدای کار، به صورت آزمایشی(پیش قرارداد) یا کارآموزی است. از آن جا که در چنین حالت هایی ممکن است رابطه کاری پس از پایان دوره آزمایشی یا کارآموزی پایان یابد، برخی از کارفرمایان، گمان می کنند که به دلیل عدم ثبات رابطه کاری، نیازی به بیمه کردن کارگر نیست و برقراری بیمه وی را منوط به پایان یافتن دوره آزمایشی یا کارآموزی می کنند؛ در حالی که چنین رویه ای صحیح نیست. مدتِ کوتاهِ همکاری و آزمایشی یا کارآموزی بودنِ فعالیت کارگر، دلیلِ موجهی برای بیمه نکردنِ وی نیست. در واقع کارگران، در هر شغل، با هر سمت و با هر نوع قرارداد کاری، مستحق برقراری بیمه هستند و باید بر مبنای فعالیت خود در کارگاه، سوابق بیمه ای متناسب داشته باشند. کارفرمایان موظفند از نخستین روز فعالیت کارگر، نام او را در لیست های بیمه وارد کنند و حق بیمه مربوط به وی را، پس از کسر از حقوق و افزودن مابه التفاوت قانونی بر آن، به سازمان تأمین اجتماعی بپردازند. این حق بیمه برای کارگر به عنوان سابقه منظور خواهد شد و او می تواند از مزایای آن استفاده کند؛ ضمن این که به استناد تبصره ماده 11 قانون کار، مدت دوره آزمایشی باید در قرارداد کار مشخص شود و حداکثر زمان قرارداد آزمایشی برای کارگران ساده و نیمه ماهر، یک ماه و برای کارگران ماهر و دارای تخصص سطح بالا، فقط سه ماه تعیین شده است. بنابراین افزایش مدت دوره آزمایشی، به بیش از مدت تعیین شده در این ماده، وجاهت قانونی ندارد. با این حال، ممکن است این پرسش پیش آید که معمولاً حقوق و مزایای دریافتی کارآموزان یا کارگران آزمایشی، کمتر از دستمزد کارگرانی است که با قرارداد کار قطعی مشغول کار هستند؛ در چنین وضعیتی میزان حق بیمه ای که از حقوق کارگر کسر می شود و حق بیمه ای که کارفرما به عنوان سهم خود می پردازد، چگونه محاسبه می شود؟ برای پاسخ به این پرسش باید به ماده 33 قانون تأمین اجتماعی مراجعه کنیم. مطابق این ماده قانونی، «حق بیمه کارآموزان باید به نسبت مزد با حقوق آن ها پرداخت شود و در هرحال میزان حق بیمه در این مورد نباید از میزانی که به حداقل مزد یا حقوق تعلق میگیرد، کمتر باشد.»
قراردادها
مجازات خُلف وعده درتحویل آپارتمان های پیش فروش
بسیار پیش می آید که شخصی به امید صاحبخانه شدن، آپارتمانی را پیش خرید می کند، اما در زمان تحویل با مشکلات عدیده ای همچون نصب نشدن تأسیسات مورد نظر، کم یا زیاد بودن مساحت آپارتمان، صادر نشدن سند ملکی به دلایل مختلف و ... روبه رو می شود. برای جلوگیری از بروز این مشکلات، خریدار باید برخی موارد اساسی و مهم را مد نظر قرار دهد. طبق ماده 2 قانون «پیش فروش ساختمان و آپارتمان»، خریدار باید از درج شدن این موارد در قرارداد پیش فروش آپارتمان یا ساختمان، اطمینان پیدا کند: « ١-اسم و مشخصات طرفین قرارداد اعم از حقیقی یا حقوقی ٢- پلاک و مشخصات ثبتی و نشانی وقوع ملک
3- اوصاف و امکانات واحد ساختمانی مورد معامله مانند مساحت اعیانی، تعداد اتاق ها، شماره طبقه، شماره واحد، توقفگاه (پارکینگ) و انباری4- مشخصات فنی و معماری ساختمانی که واحد در آن احداث می شود؛ مانند موقعیت، کاربری و مساحت کل عرصه و زیربنا، تعداد طبقات و کل واحدها، نما، نوع مصالح مصرفی در ساختمان، سیستم گرمایش و سرمایش و قسمت های مشترک و سایر مواردی که در پروانه ساخت و شناسنامه فنی هر واحد قید شده یا عرفا در قیمت موثر است.
5-بها یا عوض در قراردادهای معوض، تعداد اقساط و نحوه پرداخت6- شماره قبوض اقساطی برای بها، تحویل و انتقال قطعی7- زمان تحویل واحد ساختمانی پیش فروش شده و تنظیم سند رسمی انتقال قطعی 8-تعیین تکلیف راجع به خسارات، تضمین ها و قرارداد بیمه ای، تغییر قیمت و تغییر مشخصات مورد معامله9-تعهدات پیش فروشنده به مرجع صادرکننده پروانه و سایر مراجع قانونی ١٠- معرفی داوران ١١- احکام مذکور در مواد (6)، ( ٧) و ( ٨) و تبصره آن، ( ٩)،
( ١١)، ( ١٢)، ( 14)، ( 16) و ( ٢٠) این قانون.» بر اساس ماده 6 این قانون، «چنانچه پیش فروشنده در تاریخ مقرر در قرارداد، واحد پیش فروش شده را تحویل پیش خریدار ندهد و یا به تعهدات خود عمل ننماید، علاوه بر اجرای بند ( ٩) ماده (٢) این قانون مکلف است ... جریمه تاخیر به پیش خریدار بپردازد مگر این که به مبالغ بیشتری به نفع پیش خریدار توافق نمایند. اجرای مقررات این ماده مانع از اعمال خیارات برای پیش خریدار نیست.
امور صنفی
واگذاری امتیاز «گیم نت» ممنوع است
با توجه به افزایش سریع تعداد مراکز بازیهای رایانهای یا «گیم نتها» و با در نظر گرفتن این موضوع که بخش قابل ملاحظهای از کودکان و نوجوانان، اوقات فراغت خود را در این مراکز سپری میکنند، آشنایی با مقررات نحوه تأسیس و اداره این اماکن برای والدین ضروری به نظر میرسد. بر اساس ماده 3 «آییننامه مجوز تأسیس و نظارت بر مراکز عرضه و استفاده از بازیهای تصویری و رایانهای»، متقاضیان تأسیس مرکز بازی های رایانهای، باید این شرایط را دارا باشند:«الف - تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران؛ ب - اعتقاد به مبانی دین مبین اسلام یا یکی از ادیان رسمی شناخته شده در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و داشتن حسن شهرت و صلاحیت اخلاقی به تایید اداره اماکن عمومی؛ ج - عدم اعتیاد به مواد مخدر و عدم محکومیت کیفری که موجب سلب حقوق اجتماعی شود ، طبق گواهی مراجع مسئول؛ د - انجام دادن خدمت وظیفه عمومی یا داشتن معافیت دائم؛ و - داشتن مدرک تحصیلی سیکل قدیم یا پایان دوره راهنمایی؛ ز - عدم هر گونه اشتغال در نهادهای دولتی.» مطابق تبصره 2 این ماده، «صاحب امتیاز در قبال کلیه امور مرکز ، مسئول و جوابگو خواهد بود.» همچنین، صاحب امتیاز نمیتواند مجوز خود را به غیر انتقال دهد یا بیش از یک مرکز بازیهای رایانهای را اداره کند. حضور صاحب امتیاز در مرکز بازی، الزامی است و در صورت پیش آمدن شرایط خاص، تنها با هماهنگی و موافقت قبلی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی محل میتواند برای خود جانشین موقت تعیین کند. بر اساس ماده 6 آییننامه، محل تأسیس «گیمنت» باید در حاشیه خیابان باشد و تأسیس آن در کوچههای فرعی، منوط به نظر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خواهد بود. این محل باید حداقل 20 متر مربع مساحت داشته باشد و صاحب امتیاز نمیتواند در حداقل مساحت تعیین شده، بیش از 4 دستگاه کار بگذارد.
قوانین مالیاتی
شرایط معافیت مالیاتی
درشرکت های تعاونی
مطابق تبصره 3 ماده 132 قانون مالیات های مستقیم، کلیه مؤسسات ایرانگردی و جهانگردی که دارای پروانه بهره برداری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هستند، هر ساله، از 50 درصد مالیات تعلق گرفته، معاف خواهند بود. شرکت های تعاونی روستایی، عشایری، کشاورزی، صیادی، کارگری، کارمندی، دانشجویی و دانش آموزی، بر اساس ماده 133 قانون مالیات های مستقیم از 100 درصد مالیات بر درآمد معاف هستند. با این حال، باید توجه داشت که به موجب رأی هیئت عمومی دیوان عدالت اداری(مورخ 1375.12.25) در صورتی درآمد نهادها و شرکت های یادشده مشمول معافیت مالیاتی خواهد شد که این درآمدها از فعالیت های اقتصادی متناسب و هماهنگ با اهداف و اساسنامه آن ها به دست آمده باشد. بنابراین، درآمد حاصل از فعالیت های اقتصادی غیرمرتبط با اهداف و اساسنامه این نهادها، مشمول معافیت مالیاتی نیست. درآمد حاصل از تعلیم و تربیت در مدارس و مراکز آموزش عالی غیرانتفاعی، همچنین درآمد مؤسسات نگهداری از معلولان ذهنی و حرکتی بابت نگهداری از این افراد(در صورتی که دارای پروانه فعالیت از مراجع ذی ربط باشند) و آن قسمت از درآمد باشگاه ها و مؤسسات ورزشیِ دارای مجوز سازمانِ تربیت بدنی، که منحصراً از فعالیت های ورزشی به دست آمده باشد، از مالیات معاف است(ماده 134). موقوفات، نذورات، کمک ها و هدایای دریافتی نقدی و غیر نقدی به مساجد، حسینیه ها، تکایا و سایر بُقاع متبرکه از پرداخت مالیات معاف هستند. تشخیص «سایر بُقاع متبرکه» برعُهده سازمان اوقاف و امور خیریه است .همچنین، کمک ها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی مؤسسات خیریه و عام المنفعه ای که به ثبت رسیده باشند، مشروط بر اینکه محل مصرف این هدایا، امور خیریه تعیین شده در اساسنامه این مؤسسات باشد، از مالیات معاف خواهد بود