یادداشت
تعداد بازدید : 194
دو ملاحظه حذف صفر از پول ملی
محمد حقگو- روزگذشته دولت تغییر واحد پولی از ریال به تومان را تصویب کرد تا درصورت تأیید مجلس این مصوبه اجرایی شود. اگر چه راحتی محاسبات و رسمیت بخشی به آن چه عملاً عرف بازار و اقتصاد ایران شده بود (واحد پول تومان) از مزایای این اقدام به شمار می رود، اما به نظر می رسد دو ملاحظه در اجرای این تصمیم وجود خواهد داشت:
لزوم تثبیت تورم تک رقمی: تجربه های جهانی و نیز تاملی بر اصل این اقدام نشان می دهد تا زمانی که نرخ تورم به سطح لااقل تک رقمی و پایدار نرسیده است، این اقدام با ریسک هایی همراه است. چرا که تورم های بالا، حذف یک یا چند صفر از پول را عملاً خنثی کرده و آثار آن را که عمدتاً روانی است از بین می برد. هم اکنون که آمارهای بانک مرکزی بازگشت تورم دو رقمی (10.2 درصد) برای خردادماه را اعلام کرده است و کارشناسان در مورد تورم زا بودن حجم نقدینگی هشدار می دهند، خطر یادشده برای حذف صفر، بالقوه وجود دارد.
هزینه زا بودن حذف صفر برای بنگاه ها: تغییر واحد پولی، مستلزم هزینه های اداری چه برای دولت چه برای بنگاه هاست. در واقع سیستم های حسابداری باید خود را با این موضوع انطباق دهند که به یقین این اقدام را بدون هزینه باقی نخواهند گذاشت. با این حال، حداقل در شرایط کنونی که بنگاه های اقتصادی به اندازه کافی با تنگناهای مالی دست و پنجه نرم می کنند، اجرای این تصمیم در کوتاه مدت، مشکل یادشده را به همراه خواهد داشت.این موارد جدا از این مسئله است که حتی با در نظر گرفتن چارچوب تاثیر روانی، کدام یک از اقدامات حذف یک یا چهار صفر، منافع بیشتری را برای اقتصاد به همراه می آورد؟!