خوانندگان محترم! در صفحه 10 روزنامه خراسان، پاسخگوی پرسش های حقوقی شما هستیم. شما می توانید پرسش های خود را در تمام زمینه های حقوقی، از طریق پیامک به شماره 2000999 ارسال کنید. لطفاً در ابتدای متن پیامک حتما کلمه «حقوقی» را قید فرمایید.
پرسش: آیا اعتیاد جرم محسوب می شود؟ آیا می توان از فردی که به دلیل اعتیاد، اَمان همسایگان و خانوادهاش را بریده است، شکایت کرد؟
پاسخ: در نظام حقوقی فعلی جمهوری اسلامی ایران، اعتیاد ، در صورتی که برای ترک آن اقدام نشود و مصرف مواد مخدر، جرم است. به معتاد مواد مخدر فرصت داده میشود با مراجعه به مراکز درمانی، آن را ترک کند. در صورت خودداری از ترک اعتیاد، تجاهر (یعنی تظاهر و انجام علنی) به اعتیاد یا اعتیاد مجدد، معتاد محاکمه و به مجازات شلاق، جزای نقدی یا حبس محکوم خواهد شد. «قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر و الحاق موادی به آن» در بند 5 ماده یک، به صراحت بیان میکند:«استعمال موادمخدر به هر شکل و طریق، مگر در مواردی که قانون مستثنا کرده باشد»، جرم است. این قانون در ماده 15، معتادان را مکلف میکند با مراجعه به مراکز مجاز دولتی، غیردولتی یا خصوصی یا سازمانهای مردمنهاد درمان و کاهش آسیب، اقدام به ترک اعتیاد کنند. معتادی که با مراجعه به مراکز مذکور، برای درمان خود اقدام و گواهی تحت درمان و کاهش آسیب دریافت کند، چنان چه تجاهر به اعتیاد نکند (یعنی اگر تظاهر به اعتیاد نکند)، از تعقیب کیفری معاف است بنابراین، معتادانی که مبادرت به درمان یا ترک اعتیاد نکنند، مجرم اند. به حکم ماده ۱۶، در صورت مراجعه نکردن معتادان به مراکز ترک اعتیاد و دریافت نکردن گواهی از مراکز مذکور، با دستور مقام قضایی، برای مدت یک تا سه ماه، در مراکز دولتی و مجاز درمان و کاهش آسیب نگهداری میشوند. تمدید مهلت برای یک دوره سه ماهه دیگر، با درخواست این مراکز، بلامانع است. تخلف از دستورات قضایی به مجازات سه ماه و یک روز تا شش ماه حبس منجر خواهد شد. «تبصره۱ـ با درخواست مراکز مذکور و طبق دستور مقام قضایی، معتادان موضوع این ماده مکلف به اجرای تکالیف مراقبت بعد از خروج میباشند که بنابر پیشنهاد دبیرخانه ستاد، با همکاری دستگاههای ذیربط، تهیه و به تصویب رئیس قوة قضاییه میرسد. تبصره۲ـ مقام قضایی میتواند برای یک بار با اخذ تأمین مناسب و تعهد به ارائه گواهی موضوع ماده 15 این قانون، نسبت به تعلیق تعقیب به مدت شش ماه اقدام و معتاد را به یکی از مراکز موضوع ماده مزبور معرفی نماید. تبصره ۳ـ متخلف بدون عذر موجه از تکالیف موضوع تبصره ۲ این ماده، به حبس از نود و یک روز تا ششماه محکوم میشود.»