مگالودون، هیولایی که منقرض نشده است؟!
مگالودونها کوسههایی غولپیکر بودند که میلیونها سال قبل با شکار دلفین و نهنگ تغذیه میکردند و مدتی است فرضیههایی درباره احتمال وجود آنها در اعماق اقیانوسها مطرح شده است
سال 2018 فیلم «مگ» با بازی جیسون استتهام درباره یکی از بزرگ ترین شکارچیان سیاره یعنی کوسه «مگالودون» ساخته شد. کوسهای که میلیونها سال قبل منقرض شده، اما در این فیلم میبینیم که هنوز مگالودونها در اعماق دریاها هستند. فروش خوب فیلم اول باعث ساخت فیلم دوم شد که همین چند وقت قبل اکران شد و باز هم فروش بالایی داشت. این دو فیلم توجه مردم دنیا را به این گونه منقرض شده جلب کرد و به تازگی بحثهایی مطرح شده مبنی براینکه شاید هنوز در اعماق اقیانوس و نقاط ناشناخته این گونه وجود داشته باشد. در ادامه این گمانهزنی جذاب را بررسی میکنیم.
همه چیز از یک کلیپ شروع شد
مگالودون برای میلیونها سال باعث ایجاد رعب و وحشت در اقیانوس ها میشد اما تا سال 2018 همه تصور میکردند جز چند دندان و استخوان در موزهها، چیزی از این هیولای شکارچی باقی نمانده تا اینکه در آن سال کلیپهایی از اعماق دریا گرفته شد که ربطی هم به فیلم «مگ» و تبلیغات آن نداشت و بهسرعت در فضای مجازی پربازدید شد. با انتشار این کلیپها بار دیگر این بحث آغاز شد که آیا این کوسه عظیم الجثه ماقبل تاریخ هنوز در اعماق اقیانوس زندگی میکند یا خیر؟
مگالودونها 20 متر بودند
برخی میگویند جانوری که در این فیلم دیده میشود احتمالا یک کوسه خوابآلود معمولی باشد. طول این گونه از کوسههای وحشی که شکارچیان ماهری هم هستند به ۷ متر میرسد. البته حتی این کوسه غولپیکر در برابر مگالودون، کوتولهای بیش نیست؛ زیرا دانشمندان بر اساس فسیل دندانها تخمین زدهاند که مگالودون میتواند بین ۱۴ تا ۲۰ متر طول داشته باشد.با این که ایده زنده بودن مگالودون جذاب است، اما به همان اندازه هم غیرممکن است. یکی از دلایل رد این ایده، این است که جانوری به اندازه مگالودون نمیتواند در اعماق اقیانوسها غذای کافی پیدا کند. به خصوص که این جانور غول پیکر شکارچی فعالی بوده است.
چرا مگالودونها نمیتوانند در اعماق اقیانوس باشند؟
حیواناتی که برای زندگی در عمیقترین بخشهای اقیانوس سازگار شدهاند، اغلب جثه کوچک و ظریفی دارند، انرژی کمی مصرف میکنند و به دلیل کمبود غذا متابولیسم بسیار آهستهای دارند. فسیلشناسان فکر میکنند که مگالودون از نهنگ و دلفین که بسیار کوچکتر از خودش است، تغذیه میکرده است و بهرغم اینکه برخی از نهنگها در اعماق اقیانوس شیرجه میزنند، زندگی یک مگالودون در آن جا منطقی نخواهد بود چرا که در آبهای کم عمقتر طعمههای بیشتری زندگی میکنند.
حتی شواهد غیر مستقیم هم نداریم
به فرض که مگالودونها باشند و چون در اعماق اقیانوسها هستند ما آنها را ندیدهایم، اما اگر اینطور باشد لااقل باید شواهدی دال بر وجود این جانور دیده شود. برای مثال، یک دندان مگالودون در ساحل یا لاشه یک نهنگ که آثار روی بدنش نشان دهد توسط یک مگالودون گاز گرفته شده است.
3.6 میلیون سال بدون مگالودون
قدیمیترین بقایای کشف شده از این جاندار مربوط به ۲۰ میلیون سال پیش هستند و گفته شده که مگالودون برای بیش از ۱۳ میلیون سال به عنوان قدرتمندترین شکارچی آبها زندگی میکرده است. سایر اطلاعات باستان شناسی و دادههایی که از بررسی فسیلهای باستانی به دست آمده، به ما میگویند که جاندار مدنظر 3.6میلیون سال پیش برای همیشه منقرض شده است. بد نیست بدانید که اسکلت کاملی از مگالودون کشف نشده و بیشتر تخمینهای ارائه شده توسط متخصصان، بر اساس ابعاد دندانهایی بوده که از کوسه مدنظر به جا مانده است. محققان میگویند که این دندانها تا ۱۸ سانتیمتر طول داشتهاند و کلمه مگالودون هم به معنای «دندان بزرگ» است.
چرا چنین فرضیاتی وجود دارد؟
همانطور که انتظار میرود، طبق ابعاد و طول حداکثری دندانهای به جا مانده، میتوان تخمین زد که صاحب این دندانها تا چه حد بزرگ بوده و به علاوه، از این طریق نوع جاندارانی که شکار مگالودون میشدند هم مشخص خواهد شد. مگالودون یکی از بزرگترین شکارچیهایی بوده که روی زمین زندگی کرده است و به واسطه شهرت این جاندار به خاطر تواناییهای شکار، فیلمهای هالیوودی، داستاننویسها و ذهن خیالپرداز بسیاری از مخاطبان علاقه زیادی به سرگذشت این کوسه باستانی نشان دادهاند و همین موضوع باعث شده فرضیههایی درباره احتمال وجودش شکل بگیرد.
برای تهیه این مطلب از «گجت نیوز» کمک گرفتیم