ستارههای سینما در ایستگاه خبر و نظر
از ادعاهای حامد بهداد و دلشوره عجیب افسانه بایگان تا حرفهای عجیب لیلا حاتمی و علی مصفا ،گلایههای بهرام رادان و...
نویسنده : احمد صبریان sabrian@khorasannews.com
دنیای سینما و بازیگری نه تنها در ایران که در عرصه جهان همواره برای علاقه مندان حرفهای و عام جذاب بوده است. از اخبار فیلمهای ستارگان ، چهرهها، قهر و آشتی بازیگران و اختلاف آنها با کارگردانان گرفته تا انصرافشان از نقش ها یا پذیرفتن پیشنهادهای مختلف در پروژههای مختلف سینمایی. سینما نیزبه خاطر ذات خود که هم سرگرمی ساز است و هم جذاب و حاشیه ساز همواره خبرها ،حرف و حدیث هاو اظهار نظرهای جدید و گاه عجیب برای مخاطبانش در چنته دارد. متن و حاشیههایی که سبب میشود مخاطبان و دوستداران سینما آنها را رصد کنند و مدام پیگیر آنها در سایتهای سینمایی ،نشریات و رسانهها باشند. در این مجال به شماری اخبار ،اظهار نظر شماری از چهرهها و ستارهها و حواشی سینمای ایران پرداخته ایم که مرور آن خالی از لطف نیست.
آکنده از ماسک و نقاب هستم
حامد بهداد سال گذشته با دو فیلم «نیمه شب اتفاق افتاد» و «هفت ماهگی » در جشنواره فجر حضور داشت؛ وی در باره این که کمتر از نقش مرد عاصی در فیلمها خارج میشود و این ممکن است تواناییهایش را در نقش آفرینی زیر سوال ببرد، به فارس میگوید: تواناییهای من که زیر سوال نمیرود. ماجرا این است بازیگران گاهی با تیپ خاص در جهان سینما ثبتمیشوند. به عنوان مثال «جیمز استوارت» در اغلب فیلم هایش، تصویر یک دهاتی ساده و صمیمی را از خود به جا میگذارد یا «جیمز کاگنی» که عموما او را یک گانگستر کت و شلواری میبینیم. یا «مارلون براندو»که تصویر یک یاغی وحشی با شلوار جین و تیشرت را از او سراغ داریم.
هر بازیگری با تصویر و تفسیرشخصی خودش به دنیای بازیگری اضافه و در جهان ثبت شده است. ممکن است مرا نیز با تفسیر نادیدنی خودم نسبت به جهان خویش، مردی عصیان زده و عصبی بهخاطر بیاورید که این برداشت از بازی و کارم، ناشی از نداشتن شناخت صحیح درباره بازیگری است.گاهی شخصیت فیلمها و خودم همزمان با هم زندگی میکنند ولی تشخیص آنها با من است. چون من کسی نیستم که شما توصیفش میکنید یا میبینید. آکنده از هزاران ماسک و نقاب هستم. نقابهایی که لایهلایه همراه همگی ماست من به حرفه ام تعصب ندارم و آن را دوست دارم و صد البته چالش را مثبت میدانم. بهخاطر میآورم، هم نسلهای من که در سینما راه پیدا کرده بودند، یا مجری تلویزیون بودند یا از طریق پدرهایشان امکان حضور در برخی فیلمهای سینما را پیدا کرده یا حداکثر، مدرسههای خصوصی بازیگری رفته بودند.
کارگردانی فیلم نامهای قدیمی از مسعود کیمیایی
پولاد کیمیایی قرار بود سال گذشته نخستین فیلم خود با عنوان «معکوس» را کارگردانی کند، اما ساخت این پروژه پس از چند روز فیلمبرداری منتفی شد. پس از آن پولاداعلام کرد فیلمنامه «شب رو» را که خودش نوشته بود در ژانر ترس کارگردانی میکند که بازنویسیهای نهایی آن نیزانجام شده است. ولی اکنون وی قصد دارد فیلمنامهای قدیمی از پدرش مسعود کیمیایی را با بازنویسی جدید جلوی دوربین ببرد و به همین خاطر با وجود این که در فیلم جدید پدرش «قاتل اهلی» نقشی برای او نوشته شده، بازی نخواهد کرد و در پشت صحنه حاضر خواهد شد وبه عنوان مجری طرح یا مشاور کارگردان فعالیت خواهد کرد. البته پولاد کیمیایی به فیلمنامهای به نام «زخمی» اشاره و درباره جزئیات آن نیز اطلاعات جالبی ارائه میکند: «فیلمنامه قدیمی«زخمی » از نوشتههای پدرم است که زمان نگارش آن به پیش از «سفر سنگ» بازمیگردد اما در این سالها هیچوقت فرصت ساخت آن پیش نیامده بود«زخمی» شبیه نوشتههای همان سالهای اوست که نگاه کلاسیک دارد، از جنس سینمای قهرمانپرور آن سالها و نزدیک به وسترن است. البته قرار است با یک روایت مدرنتر بازنویسی شود. به ویژه این که فیلمنامههای پدرم همیشه به مسائل اجتماعی زمان خود نزدیک بوده است، این فیلمنامه در بازنویسی با مسائل امروز تطبیق داده میشود. » برای ساخت این پروژه با یکی از تهیهکنندگان معتبر سینمای ایران نیز مذاکراتی انجام شده و در آستانه بستن قرارداد هستند اما پولاد کیمیایی ترجیح میدهد تا قطعی شدن قضیه فعلا نامی از او نبرد.
دلم میخواهد
متفاوت باشم
علی مصفا سال پیش با دو فیلم «وارونگی» و «خانهای در خیابان چهل و یکم» در جشنواره فجرحضور داشت و فیلم «دوئت» را نیز بازی کرده است به گفته مصفا، این روزها شرایط برای پذیرش نقش فرق کرده است: به نوشته آیسینماوی تصریح میکند: تا حدی آن دید ایده آلیستی را از دست داده ایم، زمانی من و همسرم لیلا حاتمی فکر میکردیم فقط وقتی کار میکنیم که آقای مهرجویی کار کند».مصفا خودش را انسان نوستالژیکی میداند و درباره فضای «پله آخر» و این که در کنار گذشته گرایی سعی میکند به روز هم باشد؛ این طور توضیح میدهد: «من آگاهانه کاری نمیکنم، تنها چیزی که آگاهانه اتفاق میافتد خواست متفاوت بودن است، گاهی وقتها حتی به شکل زنندهای دلم میخواهد متفاوت باشم. وگرنه به این فکر نمیکنم کاری که انجام میدهم مدرن است یا نوستالژیک. یاد نگرفته ام آگاهانه این چیزها را محاسبه کنم و احتمالا نقطه ضعفم هم هست. مصفا دقت و نگرانی خراب شدن برداشت در زمان نگاتیو را بیشتر میپسندد و امیدوار است در آینده فیلم بسازد، اما هنوز فیلمنامه منسجمی ندارد مصفا میگوید: بازیگری اصلا برایش جذاب نیست، اما هنوز به جایی نرسیده که دیگر بازی نکند.
پس از «سنتوری» کنار گذاشته شدم
بهرام رادان به تازگی درباره نقشهایی که تا کنون در آنها ظاهر شده اظهار نظر کرده است. نکته جالبی که وی به آن اشاره میکند این ا ست که پس از بازی درخشانش در فیلم «سنتوری» داریوش مهرجویی، 10 سال برای هیچ جایزهای نامزد نشده؛ اما معتقد است پس از این نقش تنوع را تجربه کرده و جنبههای مختلف کاریاش دیده شده و شخصیتهای ماندگاری از خود به جای گذاشته است.به گزارشای سینما بهرام رادان خاطر نشان میکند: پس از فیلم «سنتوری» ده سال هیچ جا نامزد دریافت جایزهای نشدم. حتی سال گذشته در جشن انجمن منتقدان همه گروه بازیگری فیلم «عصر یخبندان» را نامزد کردند، جز من، من هم ایرادی نمیگیرم. سعی میکنم دوباره با توان مضاعف برگردم و خودم را ثابت کنم. راستش در زندگی به مرحلهای رسیدهام که قدرت ریسکم پایین آمده است.قبلا خیلی راحتتر خطر میکردم اما الان به خصوص پس از «عصر یخبندان»، میزان تمایلم در پذیرش پیشنهادها با ضریب ریسک بالا کمتر شده است کما اینکه پس از آن تا «بارکد» هیچ فیلمی بازی نکردم.-پنج فیلمنامه از نویسندههای صاحبنام (برای تهیهکنندگی) کنار گذاشتهام تا زمان مناسب ساخت و تهیهشان فرا برسد. ضمن اینکه خودم هم عطش کارگردانی دارم، اما به دلیل محافظهکار بودنم کمی صبر میکنم تا سوادم بالاتر رود. الان سعی میکنم در سکوت فیلمهای کوتاه خودم را بسازم و خودم را در کارگردانی محک بزنم.دو فیلمنامه از آن پنج داستانی که در دست دارم از سن من گذشته است، اما در کل باید شرایط مهیا باشد، این شرایط فقط فیلمنامه یا پول نیست که وقتی باشد، بگوییم حالا فیلم بسازیم. این شرایط حال و هوایی است که باید فراهم باشد.
سهمی از این فیلم ندارم
مهناز افشار که سر فیلم «نهنگ عنبر» باردار بود، پس از مادر شدن در فیلمی حضور پیدا نکرد تا این که در«خانهای در خیابان چهل و یکم» بازی کرد. وی همزمان پیشنهاد بازی در «ابد و یک روز» و «ربوده شده» را هم داشت. به گزارش سینماسینما مهناز افشار اظهار میکند: بابت اتفاقات خوبی که برای «ابد و یک روز» افتاده، خوشحالم و بدون تعارف باید بگویم ناراحتم که سهمی از این فیلم ندارم.در مورد فیلم «ربوده شده» باید بگویم فیلمنامه را دوست نداشتم چون فکر میکنم این روزها به واسطه فضای مجازی، ما به مردم نزدیکتر شده ایم و آنها به راحتی میتوانند به عکسها و حتی زندگی خصوصی بازیگران سرک بکشند«ربوده شده» داستان بازیگر زنی بود که لپ تاپش دزدیده شد مانند اتفاقی که چند سال قبل برای خانم هدیه تهرانی افتاد اما این قصه در این مقطع زمانی برای من جالب نبود و به اصرار آقای بیژن میرباقری که تجربه خوب «طبقه سوم» را با هم داشتیم کار را پذیرفتم. البته از همان ابتدا گفتم فیلمنامه نیاز به بازنویسی دارد و اگر این اتفاق نیفتد بازی نمیکنم. شاید هم اشتباه از من بود که از همان ابتدا یک «نه» محکم نگفتم و دقیقه ۹۰ کار را رها کردم به دو دلیل تصمیم گرفتم در «خانهای در خیابان چهل و یکم» بازی کنم؛ یکی مسئله قضاوت و دیگری بحث اعدام و قصاص که در فیلم مطرح بود. این دو نکته باعث شد فیلمنامه آقای قربانی را انتخاب کنم و دو سکانس فیلم را به شدت دوست دارم؛ یکی سکانس رویارویی پسربچه با عمویش در انتهای فیلم و دیگری رویارویی فروغ با برادر شوهرش. البته معتقد بودم آن سکانس باید کمی حسی تر میبود اما آقای قربانی معتقد بود همین میزان حس و حال کافی است.
کارهای چرت و پرت
بازی میکردم!
لیلاحاتمی که در جشنواره فیلم فجر سال گذشته با نقش متفاوتی در فیلم «من» حاضر شد درباره نقشش در این فیلم به عنوان زنی عجیب و غریب، کاسبکار و چند وجهی میگوید: «برای من او شکلی از فانتزی بود و از همینش خوشم میآمد. به نوشته آیسینما وی در پاسخ به این که آیاالان به ارزیابی هوشمندانهای در انتخاب نقش هایش رسیده است میگوید: « همین چند روز پیش یکهو احساس کردم 20-10 سال پیر شده ام، برای این که تا یک جایی در دنیای خودت و با آدمهایی که بودی میگفتی این که بد نیست. از هیچی بهتر است. ولی یک باره میبینی یک عالمه آدم جدید هست که تواصلا نمیشناسیشان و دقیقا احساس کردم از این فضا عقبم. من هیچ اخباری را دنبال نمیکنم و عکسی نمیبینم. برای همین وقتی بچهها سر فیلم برداری میآمدند و اسامی فیلمها و کارگردانها را میگفتند، با یک موج جدیدی از فیلم سازهای خوب روبرو شدم و با خودم گفتم:ای بابا، من این جا برای خودم سرم را کرده بودم توی کوزه و داشتم کارای چرت و پرت بازی میکردم! کوتاه آمدن از ایدهآلها، خیلیهایش چرت و پرت بوده. مثلا همیشه اطرافیانم میگفتند آخه تو چه جوری با فلانی کار میکنی؟ میگفتم اشکالی ندارد و برخی از کارها جزو «اشکالی نداشت»ها بودند. ولی الان فکر میکنم نه اشکالی دارد. »
سکانسی از «بادیگارد»
که پرستویی نپسندید
«بادیگارد» ابراهیم حاتمیکیا این روزها در سینماهای تهران و شهرستانها در حالی روی پرده رفته که سکانس مورد انتقاد پرویز پرستویی در این فیلم از آن حذف نشده است! این نما در کاخ جشنواره با واکنش منفی و خنده تماشاگران همراه شد و پرستویی نیز به همین دلیل درباره آن اظهار نظر کرده بود.«در این پلان، پرویز پرستویی در نقش حاج حیدر روی یک تخت نشسته و با چند تکه پارچه سفید پوشانده شده و نوری به او میتابد؛ آن هم در حالی که همسر و دو دختر او در حال مداوای زخمهایش هستند. در نشست خبری این فیلم پرستویی نیز در اینباره اینطور اظهار نظر کرده بود: «من هم اعتقاد دارم تماشاگر میخندد و به نظرم این به علت محدودیتهایی است که ما داشتیم و باید حجابمان را حفظ میکردیم. حتی خود من بعد از دیدن چندباره فیلم با تماشاچی این احساس را داشتم و فکر میکنم لازم است آقای حاتمیکیا تجدید نظری در این صحنه داشته باشند، با اینکه خودم در زمان فیلمبرداری آن، حال عرفانی و خیلی خوبی داشتم.»به این ترتیب حرفهای پرستویی احتمال حذف این بخش از فیلم را در اکران عمومی قوت بخشید، اما با کمال تعجب این روزها فیلم با همین صحنهها روی پرده رفته است.
به انتظاری که از خودم دارم نرسیده ام
افسانه بایگان سال گذشته فیلم «خبر خاصی نیست» به کارگردانی مصطفی شایسته را بر پرده سینماهای کشور داشت و این روزها نیز بافیلم «50 کیلو آلبالو» به کارگردانی مانی حقیقی که مورد استقبال نیز قرار گرفته میهمان سینماهای کشور است. وی بهتازگی نیز در فیلم « نگار» به کارگردانی رامبد جوان ایفای نقش کرده است. افسانه بایگان که دهه 60 ستاره بی رقیب سینمای ایران بود، چند سالی است چندان پرکار نیست. خودش علت را نبود نقشهای تأثیرگذارمی داند و بر این باور است که آرمانی وارد دنیای تصویر شده است وبرای بازیکردن به هر فیلمنامهای که پیشنهاد میشد، پاسخ مثبت نمیداد. وی به تسنیم اظهار میکند: متأسفانه همواره نقشهای پیشنهادی، انگیزهای برای بازی در سینمای امروز برایم ایجاد نمیکند. به نظرم عمق آثار کمتر شده و به جای نگاه عمیق هنرمندانه، حاشیهها بیشتر شده. انگار شایعات، شهرت و پول اصل و مسائل عمیق فرعی شدهاند. بنابراین در این مسیر پرپیچوخم دستکم سعی میکنم آرمانهایم را فراموش نکنم. برای من بازیگری حرمت دارد.همیشه دوست دارم در فیلمهایی بازی کنم که با به تصویرکشیدن معضلات اجتماعی امکان ارتباط بیشتر با تماشاگران را داشته باشم. من هنوز به انتظاری که از خودم در عرصه بازیگری دارم، نرسیدهام. گاه تصمیم میگیرم به کلاس بازیگری بروم و همهچیز را دوباره مرور کنم. با وجود این که در فیلمهای بسیاری بازی کردهام، هنوز در آغاز هر بازی با دلشوره عجیبی مواجه میشوم. حتی بارها اتفاق افتاده است که از بازیهایم راضی نبودهام دوست دارم شخصیتهای پیچیده و عمیق برای زنان در سینما خلق شود.